Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Anayasa’nın 40/2, 5271 sayılı CMK’nın 34/2, 231/2 ve 232/6. maddeleri uyarınca, hükümde başvurulacak kanun yolu, mercii, başvuru şekli, süresi ve bu sürenin ne zaman başlayacağının açıkça ve ilgiliyi yanıltmayacak biçimde gösterilmesi gerekmekte olup, sanığın yokluğunda verilen 12.04.2011 tarihli temyiz talebinin reddi kararında bu hususların belirtilmemiş olması nedeniyle, yasa yolu bildirimi usulsüz olduğundan ek karara ilişkin temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edilerek inceleme yapılmıştır Sanığın yokluğunda verilen 11.02.2011 tarihli mahkûmiyet hükmünü içerir tebligatın dosyadaki adresine yapıldığı ve sanığın süresinde temyiz dilekçesi vermediği gerekçesiyle temyiz talebinin reddine karar verilmiş ise de; sanığın tebliğat sırasında cezaevinde bulunduğunu belirttiği, gerçekten de sanığın temyiz dilekçesini cezaevinden gönderdiğinin dilekçeden anlaşıldığı, bu nedenle ikamet adresine tebliğ edilmesi usule aykırı olup, aynı Kanunun 32. maddesi gereğince sanığın temyizi yasal sürede kabul edilmesi gerekirken temyiz talebinin reddine karar verilmesi yasaya aykırı olduğundan ve bu nedenle temyizin reddi kararının sanık tarafından süresinde temyizi yerinde olduğundan temyizin reddi kararının kaldırılması suretiyle asıl kararın yapılan incelemesinde;
Mahkûmiyet hükmünün verildiği 11/02/2011 tarihinden, temyiz incelemesinin yapıldığı tarihe kadar 5237 sayılı TCK’nın 66. maddesinin 1. fıkrasının (e) bendi ile 2. fıkrasında 15-18 yaş arasındaki çocuklar için öngörülen 5 yıl 4 aylık dava zamanaşımı süresinin dolduğu anlaşıldığından; diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA; 5320 sayılı Kanunun 8. maddesinin 1. fıkrası ve 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5271 sayılı CMK’nın 223. maddesinin 8. fıkrası gereğince sanık hakkındaki kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 18.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.