MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, Kamulaştırma Yasasının 4650 Sayılı Yasayla değişik hükümleri uyarınca, ... İli .... İlçesi ... Köyü 123 ada 17 ve 19 parsel sayılı taşınmazların kamulaştırma bedelinin tespiti ve idare adına tescili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
1-2942 Sayılı Kanunun 4650 Sayılı Kanun ile değişik 11.maddesinin 1. fıkrasının (f) bendi uyarınca, bilirkişi kurulu arazi niteliğindeki taşınmazın, kamulaştırma tarihindeki mevki ve şartlarına göre ve olduğu gibi kullanılması halinde getireceği net gelirini esas tutarak bedelin tespitinde etkili olacak bütün nitelik ve unsurları ve her unsurun ayrı ayrı değerini belirtmek suretiyle ve ilgililerin de beyanını dikkate alarak düzenleyeceği gerekçeli bir değerlendirme raporuna dayalı olarak değerini tespit etmelidir. Yargıtayın yerleşmiş uygulamalarında ise; özel ve dikkate alınması gereken haklı bir neden bulunmadıkça, tarım arazilerinin olduğu gibi kullanılması halinde getireceği net gelir üzerinden bilimsel yöntemle yapılacak değerlendirmede münavebeye alınacak ürünler için dekar başına elde edilecek ortalama verimine, üretim giderine ve toptan satış fiyatına ilişkin olarak ciddi istatistiki bilgilere dayalı olduğu bilinen o yerdeki gıda, tarım ve hayvancılık ilçe müdürlüğü verilerinin esas alınması aranmaktadır.
Dosyada bulunan gıda, tarım ve hayvancılık ilçe müdürlüğünden gelen veri listesine göre; buğdayın verimi 550 kg, samanın verimi 310 kg, mısırın verimi 5100 kg, şeker pancarının verimi 5150 kg iken raporda sırasıyla 500 kg, 250 kg, 4.400 kg, 5000 kg, s.mısırın fiyatı 0,21 TL iken 0,15 TL ve üretim giderlerinin de buğdayda 199,13 TL, s.mısırda 254,75 TL, şeker pancarında 369,47 TL iken, raporda sırasıyla 126,44 TL, 314,29 TL, 468,98 TL alınmak suretiyle daha düşük kamulaştırma bedelinin tespit edilmesi,
2-Dosya içerisinde bulunan kıymet takdir komisyonu raporuna göre taşınmazın üzerinde bulunan muhdesatın enkazı mal sahibine bırakılmıştır. Ancak taşınmaz maliki enkazı almaya zorlanamaz. Takdir komisyonu, enkazın mal sahibine ait olduğunu belirtmiş, mal sahibi de buna itiraz etmemiş ve dava konusu yapmamış ise enkaz değeri tespit edilerek bu bedelin kamulaştırma bedelinden düşülmesi gerekir. Böyle bir durum yoksa enkaz, belirlenen bedelden düşülemez. Mahkemece, mal sahibinin enkazı alıp almadığı, isteyip istemediği belirlenip enkazın akıbetinin araştırılarak enkazın mal sahibi tarafından alındığının anlaşılması halinde ağaç enkaz bedelinin tespit edilen kamulaştırma bedelinden düşürülmesi, aksi halde enkaz bedeli düşülmemesi gerekirken yeterli araştırma yapılmadan enkaz bedeli düşmeyen bilirkişi raporuna göre hüküm kurulması,
3-Bilirkişi kurulu raporuna göre dava konusu taşınmazlardan 123 ada 17 parselde kesim çağına gelmiş 270 adet kavak ve yaşı belirtilmeyen 18 adet söğüt, 123 ada 19 parselde kesim çağına gelmiş 101 adet kavak ve yine yaşı belirtilmeyen 187 adet söğüt ağacı bulunmaktadır. Mahkemece taşınmaz üzerinde bulunan kavak ağaçlarının kesim çağına geldikleri anlaşıldığına göre ve söğüt ağaçları bakımından da ağaçların kesim çağına gelip gelmedikleri belirtilmediğinden bu husus araştırılıp, kesim çağına geldiklerinin tespit edilmesi halinde zaten davalı tarafından kesilip nakledileceğinden sadece kesim bedellerine hükmedilmesi gerekirken herhangi bir araştırma yapmadan kavak ve söğüt ağaçlarının rayiç değeri hesaplanıp zemin değerine ekleyen bilirkişi kurulu raporuna göre hüküm kurulması,
4-123 ada 17 parselde bulunan elma ağaçlarının yaş ve cinsleri belirtilmek suretiyle 2013 yılı rayiç değerlerinin gıda, tarım ve hayvancılık ilçe müdürlüğünden getirtilip denetlenmemesi,
5-Mahkemece tespit edilen kamulaştırma bedeline uygulanacak faizin başlangıç tarihinin 25.04.2014 yerine 24.04.2014 olarak gösterilmesi,
Doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 14.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.