Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :  Alacaklı tarafından borçlu ....... hakkında yakıt bedeli alacağının tahsili amacıyla haciz ve tahliye talepli olarak icra takibine başlanıldığı, icra müdürlüğünce borçluya adi kira ve hasılat kiralarına ilişkin örnek 13 nolu ödeme emri tebliği üzerine, adı geçenin yakıt bedeli alacağı için hakkında bu şekilde takip yapılamayacağı gerekçesiyle takibin iptali talebiyle icra mahkemesine başvurduğu anlaşılmıştır.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 17.02.1993 tarih ve 1992/6-764 esas, 1993/54 karar sayılı kararında benimsendiği üzere yakıt gideri kira alacağından sayıldığından borçluya örnek 13 numaralı ödeme emri tebliğ edilmesinde usulsüzlük yoktur.   O halde mahkemece şikayetin reddi yerine yazılı gerekçe ile kabulü isabetsizdir.
Kabule göre de; alacaklı vekili takip talebinde haciz ve tahliye talep etmiş olduğundan, icra müdürlüğünce takip talebine uygun olarak örnek 13 numaralı ödeme emri düzenlenmesinde yasaya aykırılık yoktur. Takibe konu alacağın kira alacağı olup olmadığı ve ödenmemesinin temerrüde yol açıp açmayacağı hususları icra mahkemesinden temerrüt nedeniyle tahliye istenmesi halinde orada değerlendirilecek bir konudur.   Öte yandan, borçluya tebliğ edilen örnek 13 nolu ödeme emri, ilamsız icra takibine ilişkin örnek 7 nolu ödeme emrindeki koşulları içerdiğinden kira dışında her hangi bir para alacağı bakımından örnek 13 gönderilmiş olması alacaklının itirazın kaldırılmasını istemesine engel teşkil etmeyeceği gibi bu durum ödeme emrinin ve takibin iptalini gerektirmez.
Bir an için yakıt bedeli alacağı için örnek 13 gönderilmesinin doğru olmadığı ve borçlunun bunu şikayet konusu yapabileceği düşünülse bile bu durum ancak ödeme emrinin iptalini gerektirip, takibin iptali sonucunu doğurmaz. Mahkeme kararı bu nedenlerle de doğru değildir.
SONUÇ  : Alacaklının  temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 19/04/2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.