MAHKEMESİ : İzmir 12. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 23/11/2012
NUMARASI : 2012/170-2012/397

Davacı B.. B.. vekili Avukat C.. G.tarafından, davalılar M.. K.. vdl aleyhine 04/12/2008 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 23/11/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız fiil nedeni ile uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, istemin kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalıların babası ile kurulu olan soybağının iptali için soybağının reddi davası açtıklarını, bu konuda kesinleşmiş mahkeme kararının bulunduğunu, davalıların uzun zaman sonra soybağının reddi için dava açmalarının kişilik hakkına saldırı oluşturduğunu, davanın kötü niyetle açıldığını, manen acı ve ızdırap çektiğini ileri sürerek manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalılar ise; davacının soybağının tesis edildiği, Manisa 1.AHM"nin 1989/676 E, 1990/16 K. sayılı ilamından haberlerinin olmadıklarını, murislerinin davacının doğduğu tarihte çocuk yapma yeteneğinin bulunmadığını, dava dilekçelerinde davacıya yönelik kişilik haklarına saldırı oluşturacak ifade bulunmadığını, davacının annesinin davacının doğduğu tarihlerde başka birisi ile ilişkisinin bulunduğunu mahkemeye sunduğu cevap dilekçesinde kabul ettiğini belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece, davacı ile murisi arasındaki soybağının Manisa 1.AHM"nin 1989/676 E, 1990/16 K. sayılı ilamı ile kurulduğu, bu hükmün murisin külli haleflerini de bağlayacağı, bu kesin hükme rağmen davalıların soybağının geçersiz kılınmasına yönelik açtıkları davanın hak arama özgürlüğünün kötüye kullanılması niteliğinde olduğu ve kişilik haklarına saldırı oluşturucağı gerekçesiyle istemin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamından; davacı ile murisinin soybağının tanıma yolu ile Manisa 1.AHM"nin 1989/676 E, 1990/16 K. sayılı ilamıyla tesis edildiği, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu"nun 295 ve devamı maddelerinde tanımanın düzenlendiği, tanımaya karşı ilgililerin dava açma haklarının bulunduğu, davalıların da murisin başka eşinden olan cocukları olduğu, tanıma ile kurulan soybağının iptali için dava açmalarında hukuki mefaatlerinin bulunduğu anlaşılmaktadır. Şu durumda davalıların dava haklarını kullandıkları dikkate alınarak davacının kişilik haklarına saldırı oluşmadığı ve bu nedenle istemin tümden reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması kararın bozulmasını gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 30/01/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.