Kayseri Ceza Kararları - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/3806 Esas 2019/6662 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3806
Karar No: 2019/6662
Karar Tarihi: 27.05.2019

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/3806 Esas 2019/6662 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Davacı, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebinde bulunmuş ve davanın kısmen kabul edilmesine karar verilmiştir. Davacı ve davalı vekilleri, karara temyiz başvurusunda bulunmuşlardır. Davalı vekilinin temyiz istemi, HMK'nın geçici 3. maddesi uyarınca reddedilmiştir. Davacı vekilinin temyiz istemi ise yasal temyiz süresinin geçirilmesi nedeniyle reddedilmiştir.
Kanun maddeleri: 6100 sayılı HMK'nın geçici 3. maddesi, 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK'un 427. ve ek 4. maddeleri, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 310. ve 317. maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2019/3806 E. , 2019/6662 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın kısmen kabulüne 750 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-)Davalı vekilinin temyiz talebine ilişkin yapılan incelemede;
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince REDDİNE,
2-)Davacı vekilinin temyiz talebine ilişkin yapılan incelemede ise;
Davacının 25/12/2018 tarihinde yüzüne karşı verilen hükmü, davacı vekili 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 310. maddesindeki bir haftalık yasal temyiz süresinden sonra 13/01/2019 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla, davacı vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince REDDİNE, 27/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.