MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : TCK"nın 81, 35, 29, 62 ve 53. maddeleri uyarınca 8 yıl 9 ay hapis cezası.




TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."nın mağdur ..."a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, kusurluluğu etkileyen nedenlerden haksız tahrikin nitelik ve derecesi ile takdir indirim nedeni takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, Cumhuriyet savcısının suç vasfına, sanık müdafiinin suç vasfına, tahrikin derecesine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine;
Ancak;
Dosya kapsamına göre, taraflar arasında hukuki ilişkiden kaynaklanan çekişmeler bulunduğu, olay günü bu çekişmelerin etkisiyle başlayan tartışma sırasında, sanığın aracından aldığı av tüfeği ile kaçmakta olan mağdurun arkasından, hedef gözetmek suretiyle yaklaşık iki üç metre mesafeden ateş ettiği, sol elinden isabet alan mağdurun, birinci parmağının koptuğu, iki, üç ve dördüncü parmaklarının ise ağır hasara uğrayıp, üçüncü derece kemik kırığı meydana geldiği, ancak hayati tehlike geçirmediği, sanığın ikinci kez yapacağı atışa, mağdurun kapalı bir mekana sığınması ve kardeşi tanık Mahmut"un müdahalesinin engel olduğu olayda.
a-) 9 ile 15 yıl aralığında hapis cezası öngören TCK’nın 35. maddesinin uygulanması sırasında, mağdurda meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte değerlendirilerek, makul bir ceza yerine, yazılı biçimde 14 yıl hapis cezasına hükmetmek suretiyle fazla ceza tayini,
b-)Türkiye Cumhuriyeti Anayasa"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK"nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretlerinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeksizin, yazılı şekilde zorunlu müdafii ücretinin sanıktan tahsiline karar verilmesi,
c-)-Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı ve sanık müdafii ile Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmekle,hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak BOZULMASINA,20/06/2016 gününde oybirliği ile karar verildi.