Adalet Bakanlığı"nın, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ... hakkındaki İstanbul 16. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 07/02/2019 tarihli ve 2018/220 esas, 2019/138 sayılı kararı ile İstanbul 15. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 27/11/2018 tarihli ve 2018/350 esas, 2018/819 sayılı kararının kanun yararına bozulması istemi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca 05/01/2021 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A-) Konuyla İlgili Bilgiler:
İncelenen dosyadan;
1- Sanık hakkında 08/10/2009 tarihli kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma eylemi nedeniyle yapılan soruşturma sonucunda; Beyoğlu Cumhuriyet Başsavcılığının 11/06/2010 tarihli, 2010/16373 soruşturma,2010/11927 esas ve 2010/8502 sayılı iddianamesi ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1 ve 53. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle Beyoğlu 3. Sulh Ceza Mahkemesi"ne kamu davası açıldığı,
2- Beyoğlu (Kapatılan) 3.Sulh Ceza Mahkemesinin 16/05/2011 tarihli ve 2010/2504 esas, 2011/1089 sayılı kararı ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/2. maddesi gereğince tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verildiği, kararın 14/06/2011 tarihinde itiraz edilmeden kesinleştiği ve infazı için İstanbul Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne gönderildiği,
3- İstanbul Denetimli Serbestlik Müdürlüğünce, 2011/8786 DS sırasına kaydedilerek infaz işlemlerine başlandığı, hastanenin raporunda tetkikler sonucunda tedaviye uyumsuz olduğunun bildirilmesi üzerine uyarılmasına karar verildiği, uyarı kararının 03/12/2013 tarihinde müdürlükte elden tebliğ edildiği, uyarılmasından sonra yeniden hastaneye sevkedildiği, hastanenin raporunda yine tetkikler sonucunda tedaviye uyumsuz olduğunun bildirilmesi üzerine yükümlülüklere uymamakta ısrar ettiği gerekçesiyle dosyanın kapatılmasına karar verilerek İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığına gönderildiği,
4- İstanbul 66.Asliye Ceza Mahkemesinin 28/11/2014 tarihli ve 2014/1052 esas, 2014/268 sayılı kararı ile, sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1 ve 62.maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5.maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın 08/12/2014 tarihinde itiraz edilmeden kesinleştiği,
5- Sanığın denetim süresi içerisinde 11/07/2016 tarihinde işlediği yaralama suçu nedeniyle Yusufeli Asliye Ceza Mahkemesinin 18/10/2017 tarihli ve 2017/41 esas,2017/189 sayılı kararı ile adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı veren mahkemelere bildirimde bulunulmasına karar verildiği, kararın 18/11/2017 tarihinde kesinleştiği,
6- İhbar üzerine, İstanbul 16. Asliye Ceza Mahkemesi"nin kanun yararına bozma istemine konu 07/02/2019 tarihli ve 2018/220 esas, 2019/138 sayılı kararı ile; hükmün açıklanmasına,sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın 26/03/2019 tarihinde istinaf edilmeden kesinleştiği,
7- Sanık hakkında 08/10/2009 tarihli başka bir kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma eylemi nedeniyle yapılan soruşturma sonucunda; Beyoğlu Cumhuriyet Başsavcılığının 03/06/2010 tarihli, 2009/24394 soruşturma,2010/10782 esas ve 2010/7583 sayılı iddianamesi ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 91/1 ve 53. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle Beyoğlu 2.Sulh Ceza Mahkemesine kamu davası açıldığı,
8- Beyoğlu (Kapatılan) 2. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 22/09/2010 tarihli ve 2010/2505 esas, 2010/1651 sayılı kararı ile, 08/10/2009 tarihli eylemi nedeniyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/2. maddesi gereğince tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verildiği, kararın 25/10/2010 tarihinde itiraz edilmeden kesinleştiği ve infazı için 14/12/2010 tarihinde İstanbul Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne gönderildiği,
9- İstanbul Denetimli Serbestlik Müdürlüğünce 2010/2784 DS sırasına kaydedilerek infaz işlemlerine başlandığı, 07/05/2012 tarihinde hastaneye sevkedildiği, hastanenin raporunda tetkikler sonucunda tedaviye uyumsuz olduğunun bildirilmesi üzerine uyarılmasına karar verildiği,uyarı kararının 03/12/2013 tarihinde müdürlükte elden tebliğ edildiği, uyarılmasından sonra yeniden hastaneye sevkedildiği, hastanenin raporunda tetkikler sonucunda tedaviye uyumsuz olduğunun bildirilmesi üzerine yükümlülüklere uymamakta ısrar ettiği gerekçesiyle dosyanın kapatılmasına karar verilerek 26/06/2014 tarihinde İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığına gönderildiği,
10- İstanbul 65. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/11/2014 tarihli ve 2014/860 esas, 2014/442 sayılı kararı ile, sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın 04/12/2014 tarihinde itiraz edilmeden kesinleştiği,
11-Sanığın denetim süresi içerisinde 11/07/2016 tarihinde işlediği yaralama suçu nedeniyle Yusufeli Asliye Ceza Mahkemesinin 18/10/2017 tarihli ve 2017/41 esas, 2017/189 sayılı kararı ile adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı veren mahkemelere bildirimde bulunulmasına karar verildiği, kararın 18/11/2017 tarihinde kesinleştiği,
12- İhbar üzerine, İstanbul 15.Asliye Ceza Mahkemesi"nin kanun yararına bozma istemine konu 27/11/2018 tarihli ve 2018/350 esas, 2018/819 sayılı kararı ile; hükmün açıklanmasına, sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın 22/01/2019 tarihinde istinaf edilmeden kesinleştiği,
Anlaşılmıştır.
B-) Kanun Yararına Bozma İstemi:
Kanun yararına bozma istemi ve ihbar yazısında;
“Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 191/2. maddesi gereğince tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına dair Beyoğlu (Kapatılan) 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 16/05/2011 tarihli ve 2010/2504 esas, 2011/1089 sayılı kararının 14/06/2011 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın denetimli serbestlik kurallarını ihlal ettiğine dair İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından yapılan ihbar üzerine anılan Kanun"un 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair İstanbul 66. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/11/2014 tarihli ve 2014/1052 esas, 2014/268 sayılı kararının 08/12/2014 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde 11/07/2016 tarihinde işlediği kasıtlı suçlardan mahkum edildiğinin ihbar edilmesi üzerine hükmün açıklanmasına, 5237 sayılı Kanun"un 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair İstanbul 16. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/02/2019 tarihli ve 2018/220 esas, 2019/138 sayılı kararı ile aynı suçtan adı geçen sanık hakkında, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına dair Beyoğlu (Kapatılan) 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 22/09/2010 tarihli ve 2010/2505 esas, 2010/1651 sayılı kararının 25/10/2010 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın denetimli serbestlik kurallarını ihlal ettiğine dair İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından yapılan ihbar üzerine anılan Kanun"un 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair İstanbul 65. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/11/2014 tarihli ve 2014/860 esas, 2014/442 sayılı kararının 04/12/2014 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde 11/07/2016 tarihinde işlediği kasıtlı suçlardan mahkum edildiğinin ihbar edilmesi üzerine hükmün açıklanmasına, 5237 sayılı Kanun"un 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair İstanbul 15. Asliye Ceza Mahkemesinin 27/11/2018 tarihli ve 2018/350 esas, 2018/819 sayılı kararı kararını kapsayan dosyalar incelendi.
Dosyalar kapsamına göre; Beyoğlu (Kapatılan) 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 16/05/2011 tarihli ve 2010/2504 esas sayılı dosyasındaki suç tarihinin 08/10/2009, iddianame düzenleme tarihinin ise 11/06/2010 olduğu, Beyoğlu (Kapatılan) 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 22/09/2010 tarihli ve 2010/2505 esas sayılı dosyasındaki suç tarihinin 08/10/2009, iddianame düzenleme tarihinin 03/06/2010 olduğu, her iki suçun da ilk iddianamenin düzenlenme tarihinden önce işlendiği ve hukuki kesinti olmadığı, anılan iki dosyada da sanığın üzerine atılı eylemlerin aynı mahiyette olduğu dikkate alınarak, bu eylemlerin bir suç işleme kararı icrası kapsamında işlendiği anlaşıldığından, dosyaların birleştirilmesi ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 43. maddesinde öngörülen zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmeden, her bir eylem için ayrı ayrı ceza verilmek suretiyle yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilerek 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca İstanbul 16. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/02/2019 tarihli ve 2018/220 esas, 2019/138 sayılı kararı ile İstanbul 15. Asliye Ceza Mahkemesinin 27/11/2018 tarihli ve 2018/350 esas, 2018/819 sayılı kararının bozulması istenilmiştir.
C-) Konunun Değerlendirilmesi :
Beyoğlu (Kapatılan) 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 16/05/2011 tarihli ve 2010/2504 esas, 2011/1089 karar sayılı dosyasındaki suç tarihinin 08/10/2009, iddianame düzenleme tarihinin 11/06/2010 olduğu, Beyoğlu (Kapatılan) 2. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 22/09/2010 tarihli ve 2010/2505 esas, 2010/1651 karar sayılı dosyasındaki suç tarihinin 08/10/2009, iddianame düzenleme tarihinin 03/06/2010 olduğu, her iki suçun da ilk iddianamenin düzenlenme tarihinden önce işlendiği ve eylemler arasında hukuki kesinti olmadığı anlaşılmaktadır.
Sanık her iki suçu, bir suç işleme kararının icrası kapsamında işlemiştir. Başka bir anlatımla zincirleme suç oluşmuştur.
Zincirleme suç söz konusu olduğunda, TCK"nın 43. maddesi uyarınca, daha ağır sonuç doğuran suçtan hüküm kurulması ve diğer suç nedeniyle ise cezanın artırılması gerekir.
Somut olayda, zincirleme suç oluşturan aynı nitelikteki iki ayrı suç nedeniyle ayrı mahkemelere iki ayrı kamu davası açılması üzerine, ayrı ayrı mahkûmiyet hükmü kurulması kanuna aykırıdır.
Açıklanan nedenlere göre;
Sanığın, bir suç işleme kararının icrası kapsamında 08/10/2009 tarihinde iki kez "kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma" suçunu işlediği ve bunların "zincirleme suç oluşturduğu", birleştirme kararı verilerek, tek bir uyuşturucu madde kullanmak suçundan mahkumiyet kararı verilip zincirleme suç hükümleri uygulanması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde ayrı ayrı cezalandırılmasına karar verilmesi kanuna aykırı olup kanun yararına bozma istemi yerinde görülmüştür.
D-) Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle; İstanbul 16. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 07/02/2019 tarihli ve 2018/220 esas, 2019/138 sayılı kararı ile İstanbul 15. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 27/11/2018 tarihli ve 2018/350 esas, 2018/819 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA, aynı Kanun"un 309. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için, dosyanın Adalet Bakanlığı"na iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na gönderilmesine,
21/04/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.