MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Suça konu trafik levhasının kolluk görevlilerince ele geçirilerek yakınana iade edildiğinin anlaşılması karşısında, koşulları oluşmadığı halde, TCK"nın 168. maddesi ile uygulama yapılması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Sanığın tekerrür uygulamasına esas alınan Karşıyaka 2. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2013/129 Esas, 2013/414 Karar sayılı 16.07.2012 kesinleşme tarihli kararı ile doğrudan hükmolunan 500,00 TL adli para cezası mahkumiyetinin karar tarihinde yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 305. maddesi uyarınca kesin olup tekerrür uygulamasına esas alınamayacağı, sanığın adli sicil kaydında gözüken ve tekerrüre esas tek ilam olan Karşıyaka 6. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2011/296 Esas 2012/490 Karar sayılı 16.07.2012 kesinleşme tarihli hapisten çevirme 1.000,00 TL adli para cezasına ilişkin hükümlülüğünün tekerrüre esas bulunduğunun gözetilmemesi,
2)T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, “Sanığın adli sicil kaydında yazılı olan Karşıyaka 6. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2011/296 Esas ve 2012/490 Karar sayılı 16.07.2012 kesinleşme tarihli hapisten çevirme 1.000,00 TL adli para cezasına ilişkin hükümlülüğü esas alınmak suretiyle, 5237 sayılı TCK’nın 58/6-7-8. maddesi gereğince, sanık hakkında hükmolunan cezanın, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, infazdan sonra sanık hakkında denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına; 5230 sayılı Yasa"nın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 326/son. maddesi uyarınca aleyhe değiştirmeme ilkesi gözetilerek, 5275 sayılı Yasa"nın 108/2. maddesi gereğince mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, Karşıyaka 2. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2013/129 Esas, 2013/414 Karar sayılı 16.07.2012 kesinleşme tarihli kararı ile doğrudan hükmolunan 500,00 TL adli para cezası esas alınarak belirlenmesine” cümlesinin yazılması ve T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" hükümlerden çıkartılması ile yerlerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" cümleleri eklenmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.