MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, 29.10.2011 tarihinde davalının müvekkiline bıçak çekerek odaya kapatması üzerine davacının ailesini arayarak, ailesinin davacıyı müşterek haneden götürdüklerini, müşterek evden bu şekilde ayrılan müvekkilinin hiçbir eşyasını yanında götüremediğini, ziynet eşyaları ve diğer şahsi eşyalarının müşterek hanede kaldığını, tarafların ... 4. Aile Mahkemesi"nin 2011/1088 Esas 2013/59 Karar sayılı ilamı ile boşandıklarını, boşanma davasında müvekkiline ait ziynet eşyalarının bilirkişi tarafından tespit edildiğini, belirlenen bu ziynet eşyalarının bedelini tahsil edebilmek için davalı hakkında 9.952,10 asıl alacak 1.938,61 TL işlemiş faiz olmak üzere toplam 11.890,71 TL takip miktarı ile ilamsız icra takibi başlattıklarını, ancak davalının haksız itirazı ile takibin durduğunu ileri sürerek, itirazın iptali ile takibin devamına, %40 icra-inkar tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, boşanma dosyasında bilirkişi tarafından düzenlenen rapora tarafların itiraz ettiklerini, raporun kesinlik kazanmadığı gibi bilirkişi tarafından belirlenen altınların bedellerinin ancak mahkeme kararı ile hüküm doğurabileceğini, alacağın varlığı kesinleşmeden takip yapılmasının hukuka uygun olmadığını, bununla birlikte davacının müşterek evden ayrılırken ziynet eşyalarını ve diğer şahsi eşyalarını yanında götürdüğünü belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece 10.06.2015 tarih 2014/182 E 2015/382 K sayılı ilamı ile; ziynet eşyalarının kadının üzerinde olmasının hayatın olağan akışına uygun olduğu, bu durumun aksini ispat yükünün davacı kadına ait olduğu, davacı tarafın iddiasını ispatlanamamış olması gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 10.04.2017 tarih 2015/16871 E 2017/4993 K sayılı ilamı ile davacının tanıklarının çelişkili ve duyuma dayalı ifadeler verdiği ve mahkemenin bunları esas almasının doğru olmadığı, ancak davacının boşanma dosyasındaki tanık beyanlarınında dikkate alınması gerektiği belirtilerek bozulmuştur.
Mahkemece, bozmaya uyularak, davanın kısmen kabulüne, ... 17.İcra Müdürlüğünün 2014/654 Esas sayılı takip dosyasındaki itirazın 9.952,10TL asıl alacak için iptali ile takip tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsil edilerek davacıya verilmesine, fazlaya dair talebin reddine karar verilmiş ve hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Karar tarihinde yürürlükte bulunan 2 Ocak 2017 günlü Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 13. maddesinin birinci fıkrasına göre “Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için tarifenin ikinci kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (7 nci maddenin ikinci fıkrası, 9 uncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile 10 uncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla) tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir. Aynı maddenin ikinci fıkrası uyarınca, hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemez.
Somut olayda; mahkemece, davacının iptalini talep ettiği 9.952,10 TL asıl alacak 1.938,61 TL işlemiş faiz olmak üzere toplam 11.890,71 TL takip miktarının, 9.952,10 TL asıl alacak yönünden davanın kısmen kabulüne karar verildiği, reddedilen kısma ilişkin davalı lehine vekalet ücreti hükmedilmediği anlaşılmaktadır.
Yukarıda açıklanan düzenleme karşısında; kendisini vekille temsil ettiren davalı lehine AAÜT ‘nin 13/2. Maddesi gereğince vekalet ücretine hükmedilmemesi doğru görülmemiştir.
Ne var ki yapılan bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın düzeltilerek onanması HUMK 436/2 maddesi gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenle davalının ikinci bent dışındaki sair temyiz itirazlarının REDDİNE, ikinci bentte açıklanan nedenle temyiz olunan hükmün 7.fıkrasından sonra gelmek üzere “ Davalı davada vekille temsil olunduğundan, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13/2. maddesi göre belirlenen 1.938,61 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine” ifadesinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 04.07.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.