Ankara Ceza Kararları - Nitelikli kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/6386 Esas 2016/3217 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/6386
Karar No: 2016/3217
Karar Tarihi: 22.06.2016

Nitelikli kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/6386 Esas 2016/3217 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, sanıkların birlikte maktulü nitelikli kasten öldürme suçunu işlediklerine hükmetti. Deliller incelenerek, suçların niteliği tayin edildi ve cezaları azaltıcı sebepler göz önünde bulundurularak hüküm verildi. Sanık müdafiilerinin temyiz dilekçeleri reddedildi. Telefon kayıtları ve HTS kayıtlarının tek başına delil olamayacağı belirtildi. Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilen TCK maddelerinin uygulanması yasaya aykırı olsa da, yeniden yargılama gerektirmediği kararı verildi. Hüküm fıkralarında değişiklik yapılarak, karar oybirliği ile onaylandı. Kararda, 5237 sayılı TCK'nun 53/1-2-3 maddelerinin açıklayıcı bir şekilde eklenmesi istendi.
Detaylı Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 765 sayılı Kanun'un 463. maddesi
- CMUK'nun 322. maddesi.

1. Ceza Dairesi 2015/6386 E. , 2016/3217 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : . Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli kasten öldürme

TÜRK MİLLETİ ADINA
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklar .,.,.,. birlikte olacak şekilde maktul . yönelik nitelikli kasten öldürme suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, takdire ilişen cezaları azaltıcı sebeplerin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma ilamına uyularak verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık. müdafiinin temyiz dilekçesi ve duruşmalı incelemedeki sübuta, vasfa, haksız tahrike, eksik incelemeye, sanık . müdafiinin temyiz dilekçesi ve duruşmalı incelemedeki sübuta, asıl failin belirsizliği nedeniyle 765 sayılı yasanın 463. maddesinin uygulanması gerektiğine, HTS kayıtlarının tek başına delil olamayacağına, sanık . müdafiinin temyiz dilekçesinde ve duruşmadaki sübuta, kovuşturmanın genişletilmesi gerektiğine, HTS kayıtlarından ibaret delillerin mahkumiyete yeter nitelikte bulunmadığına, sanığın telefonunun aynı zaman diliminde . sinyal aldığına yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle, 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, .esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulamalar yasaya aykırı ise de, bu hususlar yeniden yargılamayı
gerektirmediğinden, CMUK.nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3 maddelerinin tatbikine" şeklinde, değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN, re"sen de temyize tabi hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 22/06/2016 gününde oybirliği ile karar verildi.
20/06/2016 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı . huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanıklar .,.,., müdafiileri Avukatlar .,.,.,.,.,., yokluğunda 23/06/2016 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.