MAHKEMESİ : İzmir 7. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 26/11/2012
NUMARASI : 2005/388-2012/488

Davacı H.. H.. vekili tarafından, davalı B.. K.. aleyhine 13/07/2005 gününde verilen dilekçe ile kurum zararının tazmini istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 26/11/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı ve davalı vekilleri tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalının diğer temyiz itirazına gelince;
Dava; kurum zararının, zimmete neden olan personelden tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece, istemin kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Eldeki davanın konusunu oluşturan olay nedeniyle ceza davasında yargılanan dava dışı sanık B..A.. hakkında zimmet suçundan verilen mahkumiyet kararında, zimmete geçirilen 39.445 TL"nin, teslim tarihlerinden işleyecek yasal faizi ile sanıktan tahsiline karar verilmiş, hükmün temyizi üzerine kararın bu kısmı onanarak kesinleşmiştir. Şu halde, ceza mahkemesi kararıyla zimmete geçirilen paranın dava dışı sanıktan ödetilmesine karar verilmiş olmasına rağmen, aynı miktarın eldeki dosyada çifte ödemeye (tahsilde tekerrüre) yol açacak biçimde davalıdan ödetilmesine karar verilmiş olması doğru değildir.
Kararın bu nedenle bozulması gerekirse de, anılan yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 6217 sayılı Kanunun 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/son maddesi gereğince kararın düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenle, hüküm fıkrasının tazminat belirlenmesine ilişkin 1 nolu bendinde yer alan “39.445,15 TL"nin zararın oluştuğu tarihlerden dava tarihine kadar hesaplanan 28.491,63 TL faizi ile birlikte” biçimindeki sayı ve sözcük dizisinden sonra gelmek üzere “...çifte ödemeye (tahsilde tekerrüre) yol açmayacak biçimde...” sözcük dizisinin eklenmesine; davacının tüm, davalının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte gösterilen nedenlerle reddiyle kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve temyiz eden davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 04/02/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.