MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi


Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar ... ve ... tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı Orman Yönetimi vekili 25/02/2014 tarihli dava dilekçesinde özetle; ... ilçesi, ... köyü, ... ada olarak gösterilen yerin evveliyatı ve fiili durumu itibariyle orman sayılan yerlerden olduğu halde, yörede 3402 sayılı Kanunun 4. maddesi uyarınca yapılan orman kadastro çalışmaları sırasında tahdit dışında bırakıldığını ileri sürerek, taşınmazın orman vasfıyla Hazine adına tescili istemiyle dava açmıştır.
Yörede yapılan kadastro çalışmaları sırasında dava konusu taşınmazın, ... ada ... parsel altında 1281,86 m2 yüzölçümü ve zeytinlik vasfıyla davalılar adına tespiti üzerine, mahkemece tutanak davalı hale getirilerek kadastro müdürlüğünden istenmiş, tutanak zilyetleri davaya dahil edilerek yapılan yargılama sonucu davanın kabulüne, ... ada ... parselin kadastro tespitinin iptaline, taşınmazın orman vasfıyla Hazine adına tesciline karar verilmiş, hüküm davalı gerçek kişiler tarafından temyiz edilmiştir.
Dava orman kadastrosuna ve kadastro tespitine itiraza ilişkindir.
Yörede 3402 sayılı Kanunun 4. maddesi uyarınca yapılan orman kadastro çalışmaları bulunmaktadır
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırmada çekişmeli taşınmazın, yeşil olarak gösterilen orman arazisinde kaldığı, %20 ilâ 30 arasında değişen eğimli, taşlık kayalık yapıda, kısmen fıstıklık kısmen de zeytin ağaçları ile kaplı olduğu ve 6831 sayılı Kanunun 17/2. madde hükmüne göre orman içi açıklık niteliğinde orman sayılan yerlerden olduğu ve bu tür yerlerin 15.07.2004 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Orman Kadastro Yönetmeliğinin 26. maddesi gereğince orman olarak sınırlandırılmasının zorunlu olduğu belirlenerek yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 19.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6099 sayılı Kanunun 16. maddesi ile 3402 sayılı Kanuna eklenen 36/A maddesi gereğince davalılardan onama harcı alınmasına yer olmadığına ve alınan temyiz harcının istek halinde iadesine 21/02/2017 gününde oy birliğiyle karar verildi.