Tebliğname No : 6 - 2013/148389
MAHKEMESİ : Manisa 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 23/11/2006
NUMARASI : 2004/705 (E) ve 2006/558 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, cezaların türleri, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
O Yer Cumhuriyet savcısının yargılama giderlerine yönelik temyizinin sanıklar lehine olduğu belirlenerek yapılan incelemede:
5237 sayılı TCK"nın 7/2. ve 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi uyarınca sanık yararına olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkacak sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunması gerektiği, 5237 sayılı TCK"nın 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK"nın 493/1. maddesindeki suçun öğelerinin farklı olduğu, 3 katlı betonarme binanın zemin katında bulunan mağdura ait dairenin sokağa bakan yaklaşık 2 metre yükseklikte bulunan demir aksamlı sağlam ve muhkem nitelikteki pencereyi sanıkların zorlayarak açtıkları ve n içeri girdiği, n ise pencere kenarında beklediği, mağdurun evinden kıyafet ve para çalan sanıkların eyleminin, 5237 sayılı Yasanın 142/1-b, 143. maddelerindeki hırsızlık suçunun yanı sıra aynı Yasanın 116/1-4. 119/1-c ve 151/1. maddelerinde düzenlenen geceleyin birden fazla kişi ile konut dokunulmazlığını ihlal etme ve mala zarar verme suçlarını da oluşturduğu, 765 sayılı TCK ile 5237 sayılı TCK"nın ilgili hükümleri gereğince denetime olanak verecek şekilde ayrı ayrı uygulamalar yapılıp cezalar belirlenerek, sonuç cezaların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle Yargıtay denetimine imkan verecek şekilde lehe Yasanın belirlenmesinde zorunluluk bulunduğu gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması, yapılan uygulama sonucu 5237 sayılı TCK"ya göre kurulan hükmün sanıkn 765 sayılı TCK"nın 81/2. maddesine göre mükerrir olması nedeniyle lehine olması ve aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;

1)Suçun 5237 sayılı TCK"nın yürürlük tarihinden önce işlendiği ve 5237 sayılı TCK"nın lehe olarak belirlenmesi durumunda mükerrirliğe ilişkin hükümlerin sanık hakkında uygulanamayacağının gözetilmemesi,
2)Suçu birlikte işleyen sanıklardan neden oldukları yargılama giderlerinin ayrı ayrı ve sebep oldukları oranda alınmasına karar verilmesi gerekirken, "müştereken ve mütesaviyen tahsiline" yazılması suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
3)Anayasa Mahkemesi"nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bülümlerinin iptaline ilişkin kararının sanık A.. Y.. bakımından değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık A.. Y.. ve O yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca sanık hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına yönelik fıkranın hükümden çıkartılmasına; yargılama gideri ile ilgili hüküm fıkrası çıkarılarak yerine, "Sanıklar A.. Y.. ve R.. K.."ın sebebiyet verdikleri 119 TL yargılama giderinin sanıklardan payları oranında ayrı ayrı alınarak hazineye gelir kaydına", sanık Ali hakkında "hükmün infazında 5237 sayılı TCK"nın 53/1-2-3. maddesinin tatbikine" cümlelerinin yazılmasına karar verilmek suretiyle eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.