Ankara Ceza Kararları - Kasten öldürmeye teşebbüs - kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/2786 Esas 2016/3262 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2786
Karar No: 2016/3262
Karar Tarihi: 28.06.2016

Kasten öldürmeye teşebbüs - kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/2786 Esas 2016/3262 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık(lar) ..., ..., ..., ..., ... ve ... hakkında kasten öldürmeye teşebbüs ve kasten yaralama suçlarından 3 yıl 5 ay 7 gün ile 3 yıl 9 ay hapis cezası verilmiştir. Ancak, sanıkların savunmalarının aynı müdafiler tarafından yapılması, menfaat çatışması oluştuğu gözetilmeden yapılmıştır ve bu nedenle öncelikle bozulması gerekmektedir. Mahkeme kararında TCK.nun 86/1, 86/3-e, 87/1-d-son, 29, 62 ve 87/1-a-d-son maddeleri uyarınca ceza verildiği belirtilmektedir. Bu kanun maddeleri kısaca şöyle açıklanabilir: kasten öldürmeye teşebbüs (TCK 86/1); kasten yaralama (TCK 86/3-e); iyileşmesi mümkün olmayacak şekilde yaralama (TCK 87/1-d-son); kastin ağırlığı nedeniyle ceza artırımı (TCK 29); birden fazla suçtan hüküm verilmesi halinde ceza miktarının belirlenmesi (TCK 62); suçun işlenmesinde suçlunun yaşı, ahlaki, psikolojik, ekonomik veya sosyal durumu nedeniyle hafifletici sebep olarak kabul edilebilecek durumlar (TCK 87/1-a-d-son).

1. Ceza Dairesi 2015/2786 E. , 2016/3262 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralama
HÜKÜM : Sanık ... hakkında;
TCK.nun 86/1, 86/3-e, 87/1-d-son, 29, 62. maddeleri uyarınca 3 yıl 5 ay 7 gün hapis cezası,
TCK.nun 86/1, 86/3-e, 87/1-a-d-son, 29, 62. maddeleri uyarınca 3 yıl 9 ay hapis cezası.
Sanıklar ..., ..., ..., ..., ... ve ... hakkında;
TCK.nun 86/1, 86/3-e, 87/1-a-d-son, 29, 62. maddeleri uyarınca 3 yıl 9 ay hapis cezası,
..."i yaralamaktan ayrı ayrı beraat.
Sanıklar ... ve ... hakkında;
..."i yaralamak, ..."i öldürmeye teşebbüs suçlarından ayrı ayrı beraat.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Dairemizce de benimsenen Ceza Genel Kurulunun 08/06/2010 gün, 2010/1-35-140 sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanıklardan birisinin savunulmasının diğer sanık yönünden savunmada zaafiyet yarattığı durumlarda sanıklar arasında menfaat zıtlığının bulunduğunun kabulü gerektiğinden; somut olayda aynı suçtan yargılanan sanıklar ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ... ve ..."ın savunmalarına göre aralarında menfaat çatışması oluştuğu gözetilmeden savunmalarının ayrı ayrı müdafiler yerine aynı müdafiler tarafından yapılması suretiyle 5271 sayılı CMK"nun 152 ve 1136 sayılı Avukatlık Yasasının 38. maddelerine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanıklar müdafileri ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, sair yönleri incelenmeyen hükümlerin öncelikle bu nedenle tebliğnamedeki düşünceden farklı gerekçeyle BOZULMASINA, 28/06/2016 gününde oybirliği ile karar verildi.