MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : 1-Sanık hakkında; TCK’nun 204/1, 62/1, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet
2-Sanık hakkında; TCK’nun 158/1-f, 62/1, 53/1, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet


Nitelikli dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından, sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler sanık ve müdafi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın toptan gıda pazarlama işi yapan katılandan gıda malzemesi satın alıp karşılığında davaya konu Ziraat Bankası Kandıra Kocaeli Şubesine ait 30/09/2007 vade tarihli 20.500,00 TL tutarındaki sahte çeki verdiği, ertesi gün de sanığın katılanı tekrar aradığı ve yeniden 19.500,00 TL"lik peynir ve zeytin istediği, katılanın bu malı da sanığa teslim ettiği ancak katılan tarafından mal bedeli istendiğinde sanığın Şirinevler"de vereceğini beyan ederek onu Şirinevler"e götürdüğü ve oradan katılanı kandırmak suretiyle ayrıldığı, bu şekilde sanığın üzerine atılı suçları işlediği iddia edildiği olayda; sanık savunması, katılan beyanı, tanık ifadeleri ve dosya kapsamından;
1-Sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan verilen mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
Sanık savunması, katılan beyanı, tanık ifadeleri, bilirkişi raporları ve dosya kapsamından; sanığın mahkumiyetine ilişkin mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş olup, 10.12.2007 tarihli bilirkişi raporunda suça konu çekin iğfal kabiliyeti bulunduğuna ilişkin görüş belirtilmiş olması karşısında tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Hükümden sonra 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararı gereğince TCK"nın 53/1-b bendinin yeniden değerlendirilmesinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün olduğundan bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık ve müdafinin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA,
2-Sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
Sanık savunması, katılan beyanı, tanık ifadeleri, bilirkişi raporları ve dosya kapsamından; sanığın mahkumiyetine ilişkin mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık ve müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
a-5237 sayılı TCK"nın 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f), (j) ve (k) bentlerinde sayılan hallerde adli para cezasının tayininde eğer suçtan elde edilen haksız menfaat miktarı belli ise; o takdirde tespit olunacak temel gün, suçtan elde olunan haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde asgari bu miktara yükseltilerek belirlenecek gün sayısı üzerinden arttırma ve eksiltmeler yapıldıktan sonra ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı aynı Kanunun 52. maddesi uyarınca, 20-100 TL arasında takdir olunacak miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezası belirlenmesi gerektiği gözetilmeksizin, yazılı şekilde haksız menfaatin miktarının iki katı esas alınmak suretiyle sanık hakkında fazla adli para cezasına hükmolunması,
b-Hükümden sonra 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararı gereğince TCK"nın 53/1-b bendinin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı olup, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; fakat, bu aykırılığın yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanun"un 322.maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından, TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün çıkarılarak yerine “Sanık hakkında; Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli iptal kararından sonra oluşan durumuna göre 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına, adli para cezasının belirlenmesine ilişkin "5 gün", "4 gün", "80 TL” ve “41.000 TL” adli para cezası" ifadelerinin yerlerine, sırasıyla "2050 gün", "1708 gün" ve "34.160 TL adli para cezası" ibarelerinin eklenmesi suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.