Mahkemesi :İş Mahkemesi


Dava, aksi Kurum işleminin iptali ile yaşlılık aylığı tahsisi istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerekçelere göre davalının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacı vekili, 3201 sayılı Yasa kapsamında yapılan 3606 günlük yurt dışı hizmet borçlanması ile Türkiye’de bulunan 506 sayılı Kanun kapsamındaki sigortalılık sürelerinin toplamı ile müvekkiline 01.09.2013 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı tahsisine, geciken aylıkların faiziyle tahsiline karar verilmesi istemli dava açmış, Mahkemece, davanın kabulü ile, davacının 3606 günlük yurtdışı borçlanmasının 02.05.1980 tarihinden başlamak üzere ileriye doğru borçlandığının tespiti ile 01.09.2013 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı bağlanması gerektiğine ve 01.12.2013 tarihinden başlamak üzere her aylık için ödenmesi gerektiği tarihten itibaren yasal faiziyle birlikte ödenmesine karar verilmiş ise de; söz konusu hüküm eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirmeye dayalıdır.
Davanını yasal dayanağı, Yurt Dışında Bulunan Türk Vatandaşlarının Yurt Dışında Geçen Sürelerinin Sosyal Güvenlikleri Bakımından Değerlendirilmesi Hakkındaki 3201 sayılı Kanun"un “Amaç ve kapsam” başlığını taşıyan 1. maddesinde; 18 yaşını doldurmuş Türk vatandaşları ile doğumla Türk vatandaşı olup da çıkma izni almak suretiyle Türk vatandaşlığını kaybedenlerin yurt dışında geçen ve belgelendirilen sigortalılık süreleri ve bu süreleri arasında veya sonunda her birinde bir yıla kadar olan işsizlik süreleri ile yurt dışında ev kadını olarak geçen sürelerin, Kanunda belirtilen sosyal güvenlik kuruluşlarına prim ödenmemiş olması ve istekleri hâlinde, bu Kanun hükümlerine göre sosyal güvenlikleri bakımından değerlendirileceğini hüküm altına almıştır.
3201 sayılı Yasa"nın, 17/04/2008 tarih ve 5754 sayılı Yasa"nın 79. maddesi ile değişik “Süre tespiti ve sigortalılığın başlangıcı” başlıklı 5. maddesi ise “Yurt dışındaki sigortalılık sürelerinin tespitinde, bunu belirten ve istek sahibinin ibraz edeceği ispatlayıcı belgelerde kayıtlı bulunan tarihler arasındaki son tarihten geriye doğru olmak üzere gün sayıları esas alınır, bu tespitte 1 yıl 360 gün, 1 ay 30 gün hesaplanır.
Sosyal güvenlik kanunlarına tabi hizmetleri olanların, borçlandıkları gün sayısı, prim ödeme gün sayıları ile ilgili hizmetlerine katılır. Sigortalılığın başlangıç tarihinden önceki süreler borçlanılmış ise, sigortalılığın başlangıç tarihi, borçlanılan gün sayısı kadar geriye götürülür.
Sosyal güvenlik kuruluşlarına tabi hizmeti bulunmayan istek sahiplerinin sigortalılıklarının başlangıç tarihi, borçlarını tamamen ödedikleri tarihten borçlanılan gün sayısı kadar geriye götürülen tarihtir…” hükmünü içermekte olup; yasanın anılan açık hükmü karşısında, 3201 sayılı Yasa kapsamında yapılan yurtdışı hizmet borçlanmalarında esas alınan yurt dışındaki sigortalılık sürelerinin, Yasa"nın 5. madde hükmü uyarınca, ispatlayıcı belgelerde kayıtlı bulunan tarihler arasındaki son tarihten geriye doğru olmak üzere belirlenmesi; giderek, belirlenen ve borçlanılan bu süreler üzerinden yaşlılık aylığı bağlanması gerekecektir.
Yukarıda belirtilen açıklamalar ve benimsenen ilkeler kapsamında, Mahkemece, yaşlılık aylığının tahsisine ve ödenmeyen aylıkların faiziyle tahsiline ilişkin verilen hüküm isabetli ise de, davacı hakkında 3201 sayılı Yasanın 5. Maddesi kapsamında son tarihten geriye doğru borçlanma sürelerinin mal edilmesi suretiyle uygulama yapılması gerektiğinden, davacının 3606 günlük yurtdışı borçlanmasının 02.05.1980 tarihinden başlamak üzere ileriye doğru borçlandığının tespiti şeklindeki hüküm tesisi isabetsiz olup, bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun geçici 3. maddesinin yollamasıyla 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Hükmün 1. fıkrasının “a)” bendinin silinerek yerine “b)” bendinin “a)” bendi olarak, “c)” bendinin ise “b)” bendi olarak yazılmasına, bu şekliyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.