Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü saat 17.00 sıralarında, sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile orta refüjle bölünmüş caddede sağ şeritte seyir halinde iken, olay yeri kavşağa geldiğinde, U dönüşü yapılamaz levhasının bulunduğu yerden dönüş aldığı sırada, aynı istikamette sol şeritte seyir halinde bulunan motosiklet sürücüsü katılanın, sanığın aracına çarpmamak için motosikleti yere yatırarak kaza yapmasına ve katılanın basit tıbbi müdahale ile giderilemez şekilde yaralanmasına sebep olduğu olayda; sanığın U dönüşü yapılamaz levhasına rağmen kavşaktan dönmesi nedeni ile bilinçli taksir koşullarının bulunduğunun ve sanık hakkında TCK"nın 22/3. maddesi hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Tam kusurlu kabul edilen sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun yürürlük tarihi olan 01.06.2005 tarihinden suç tarihine kadar geçen paranın satın alma gücü dikkate alındığında, asgari hadden az bir miktarda uzaklaşılarak adli para cezasının günlüğünün 30TL"den çevrilmiş olmasında bir isabetsizlik bulunmadğından, tebliğnamedeki bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kazaya neden olmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 30.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.