
Esas No: 2015/32080
Karar No: 2018/11852
Karar Tarihi: 15.05.2018
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/32080 Esas 2018/11852 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı isteminin özeti:
Davacı; 16.04.2010 tarihinden itibaren davalı ..."nin değişen alt işverenleri nezdinde çöp yüklemecisi olarak çalıştığını, iş akdinin davalı son alt işveren şirketlerce haklı neden gösterilmeksizin işin sona ermesi sebebine bağlı olarak feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin, fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarını talep ve dava etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı ... vekili; zamanaşımı ve husumet itirazında bulunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı Trenkwalder .... Med. ve Tem. A.Ş. ve .... Tem. Hiz. Hak. Ltd. Şti. vekili; zamanaşımı itirazında bulunarak, davacının alacak iddialarının haklı olmadığını beyanla davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, tüm davalılar vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalılar vekillerinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacının yıllık izin alacağının hesaplanması hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda; hükme dayanak alınan bilirkişi raporunda 12 tam yıl hizmeti olan davacının 12 gün yıllık izin kullandığı ve bakiye 198 gün yıllık izin hakkı olduğu tespitiyle hesaplama yapılmış ise de, ihbar olunan alt işveren Al-Ka İnşaat Ltd. Şti. tarafından dosyaya sunulan şahsi sicil dosyasında davacının 04.10.2007-20.10.2007 tarihleri arasında 14 gün yıllık izin kullandığına dair personel izin formu bulunduğu anlaşılmış olmakla, söz konusu izin formu davacı asile gösterilerek imzaya itirazı olup olmadığı tespit edilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile hüküm kurulması hatalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15.05.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.