MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dairemizin 23/09/2014 tarihli 2014/26478 Esas - 2015/21627 K. sayılı bozma kararına karşı mahkemesince direnme kararı verilmesi üzere dosyanın gönderildiği Yüksek Ceza Genel Kurulunun 14.12.2016 gün ve 2015/125 E.-2016/1265 K. sayılı gönderme kararı ile dosyanın dairemize gönderilmesi üzerine 5271 sayılı CMK’nın 6763 sayılı Kanun ile değişik 307. maddenin 3. fıkrası uyarınca yapılan inceleme sonucu, her ne kadar mahkemesince direnme kararı verildiği belirtilmiş ise de, direnme kararında bozmadan önce verilen kararda yer verilmeyen yeni gerekçeler gösterildiği ve bu itibarla mahkemenin verdiği kararın direnme kararı olmayıp bozmaya uyularak verilmiş bir karar olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
23/09/2014 tarihli bozma ilamımızda belirtildiği üzere, kovuşturma aşamasında sanıklar hakkındaki şikayetini geri alan hırsızlık suçunun mağduru ..."ın 22.01.2009 tarihli oturumda sanıkların yakınları tarafından tüm zararının karşılandığını, bozma kararı sonrası yapılan 06.06.2013 günlü oturumda ise sanıklar ve yakınları ile helalleştiğini, bir talebinin bulunmadığını ifade etmesi karşısında, suçun diğer mağduru ... da hırsızlık suçundan doğan zararının bulunmadığı nazara alınarak; mağdur ..."dan sanıklar ve yakınları tarafından hangi aşamada zararının giderildiğinin, sanık ve yakınları ile hangi aşamada helalleştiği sorularak sonucuna göre etkin pişmanlık anlamına gelecek davranışlar sergileyen sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 168. maddesindeki etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 27/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.