MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı vekilince istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 15.05.2018 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına vekili Avukat Şahika Gözde Kıvrak geldi. Karşı taraf adına kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkili işçinin iş sözleşmesinin haklı sebep olmadan feshedildiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücretleri ile bahşişlerinden yapılan kesintilerden kaynaklı ücretlerinin hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta, mahkemece, Sosyal Güvenlik Kurumu kaydına uygun olarak, davacının, davalıya ait işyerinde, 16/01/2006-20/08/2009 tarihleri arasında ve 01/10/2009-04/01/2013 tarihleri arasında olmak üzere, iki dönem halinde çalıştığı kabul edilmiştir.
Davacının iki dönem halinde çalıştığının kabul edilmesine rağmen, iş sözleşmesinin feshi bakımından, sadece ikinci çalışma döneminin değerlendirildiği, birinci çalışma dönemi bakımından ise herhangi bir değerlendirmede bulunulmadığı anlaşılmaktadır.
Davacının ikinci çalışma dönemi bakımından, iş sözleşmesinin davalı işverence feshinin haklı sebebe dayanmadığının kabul edilmesi isabetlidir. Bu halde, birinci çalışma dönemine ilişkin dosya kapsamına sunulan deliller değerlendirilerek fesih olgusu tartışılmalıdır. Birinci çalışma dönemi bakımından feshe yönelik bir değerlendirmeye yer verilmeden hüküm tesisi hatalı görülmüştür.
3-Mahkemece, karar gerekçesinde bir tartışmaya yer verilmeden, 16/01/2006-20/08/2009 tarihleri arasındaki çalışma dönemine ilişkin sunulan ibranamenin nazara alınmaması yerinde değildir. İbraname üzerinde düzenleme tarihi yazılı değil ise de, içeriğinden 16/01/2006-20/08/2009 tarihleri arasındaki çalışma dönemine ilişkin olduğu ve bu çalışma döneminin sona ermesinden sonra düzenlendiği anlaşılmaktadır. Bu halde, ibraname geçerlilik denetimine tabi tutularak, neticeye göre bir sonuca gidilmelidir.
4-Dosyaya sunulan işçi imzalı belgede, davacının 20/07/2012-20/08/2012 tarihleri arasında ücretsiz izinde olduğu yazılıdır. Ücretsiz izin süresinin kıdem süresine eklenmesi mümkün değildir.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, fazla çalışma, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarına yönelik hesaplamalarda ücretsiz izin süresi dışlanmıştır. Ancak, davacının kıdem süresinin belirlenmesinde, ücretsiz izin süresinin hesaba dahil edilmesi hatalı olmuştur. Bu yönün, mevcut kabule göre ihbar tazminatı ve yıllık izin ücreti alacağının hesaplanmasında sonuca etkisinin bulunmadığı anlaşılmakta ise de, kıdem tazminatı alacağı hesaplaması bakımından sonuca etkisinin olduğunun açıktır.
Yukarıda yazılı sebeplerden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 1.630,00 TL duruşma vekalet ücretinin karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.