MAHKEMESİ : Edirne 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 27/11/2012
NUMARASI : 2012/373-2012/429

Davacı G.. B.. vekili Avukat Y.Y.. tarafından, davalı E.. K.. aleyhine 28/08/2012 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 27/11/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, müsaderesine karar verilen aracın teslim edilmemesi nedeniyle bedelinin tazmini istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı dava dilekçesinde, Edirne 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 30/06/2011 tarih ve 2010/522 E. 2011/259 K. sayılı kararı ile davalı E.. K.."un Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu"na muhalefetten hapis ve adli para cezası ile tecziyesine, nakilde kullanılan 10 PD 767 plakalı sayılı aracın TCK"nun 54 ve 5607 sayılı yasanın 10. ve 13. maddeleri gereğince müsaderesine karar verildiğini, bu kararın da 21/07/2011 tarihinde kesinleştiğini, söz konusu dava devam ederken aracın teminatsız olarak iadesi kararına istinaden Edirne Jandarma personelince davalıya teslim edildiğini, daha sonra Kapıkule Yolcu Salonu Gümrük Müdürlüğü"nün 21/11/2011 tarih ve 73547 sayılı yazısı ile davalıdan aracı idareye teslim etmesinin istendiğini, ancak davalının yapılan tebligata rağmen aracı teslim etmediğini, Edirne 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2010/522 Esas sayılı dava dosyası kapsamında aldırılan bilirkişi raporuna göre aracın değerinin 15.000,00 TL olarak tespit edildiğini, bu nedenlerle müsaderenin gerçekleşmemesi sebebiyle oluşan Hazine zararının tazminine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, davalının kendisine teslim edilen aracı, yapılan tebligata rağmen iade etmediği ve bu nedenle oluşan zararı tazmin etmesi gerektiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki belgeler incelendiğinde; davalı hakkında yapılan ceza yargılaması neticesinde, davalının kaçak alkollü içki taşımaktan mahkumiyetine karar verildiği, ayrıca suçun işlenmesinde kullanılan ... plakalı aracın da 5237 sayılı TCK"nun 54. ve 5607 sayılı Yasa"nın 10. ve 13. maddeleri gereğince müsaderesine karar verildiği, bu kararın temyizde onanarak kesinleştiği; soruşturma aşamasında fiilen el konulan fakat ceza yargılaması sırasında kaydına “satılamaz-devredilemez-kaçakçılık suçunda kullanılmıştır” şeklinde şerh konulmak suretiyle davalıya teslim edilen aracın müsaderesine ilişkin kararın infazı kapsamında, ilgili karar örneğinin Kapıkule Yolcu Salonu Gümrük Müdürlüğü"ne gönderildiği, bu birim tarafından ise davalıya söz konusu aracı kendilerine 7 gün içerisinde teslim etmesi hususunda tebligat yapıldığı, öngörülen sürede aracın teslim edilmemesi üzerine iş bu davanın açıldığı anlaşılmıştır.
Suçta kullanılan eşyaların müsaderesine ilişkin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 54. maddesinin ilk fıkrası “İyiniyetli üçüncü kişilere ait olmamak koşuluyla, kasıtlı bir suçun işlenmesinde kullanılan veya suçun işlenmesine tahsis edilen ya da suçtan meydana gelen eşyanın müsaderesine hükmolunur...” şeklinde olup; aynı maddenin ikinci fıkrasında ise “Birinci fıkra kapsamına giren eşyanın, ortadan kaldırılması, elden çıkarılması, tüketilmesi veya müsaderesinin başka bir surette imkânsız kılınması hâlinde; bu eşyanın değeri kadar para tutarının müsaderesine karar verilir.” hükmü öngörülmüştür.
Müsadere konusunun, Türk Ceza Kanunu"nun 2. Bölümünde yer alan "Güvenlik Tedbirleri" kısmında düzenlenmiş olması ve 54. maddenin ikinci fıkrasında "...eşyanın, ortadan kaldırılması, elden çıkarılması, tüketilmesi veya müsaderesinin başka bir surette imkânsız kılınması hâlinde..." biçimindeki ifadelerden; "müsadere" kararında aslolanın, suç konusu eşyanın alınması olduğu anlaşılmaktadır. Somut olayda ise, müsadereye ilişkin kararın infazı için yalnızca davalıya bahse konu aracı getirmesi için tebligat yapılmış, başkaca (zabıta ya da müsadere kararı veren makeme ile yazışma ve sair) bir işlem yapılmamıştır. Davaya cevap vermeyen davalı ise, temyiz dilekçesinde aracın halen kendisinde durduğunu ve istenilirse aracı iade edebileceğini bildirmiştir.
Şu durumda; davalının, müsaderesine karar verilen aracı teslime hazır olduğu ve müsaderede asıl amacın, suç konusu eşyanın alınması olduğu, davacı idarenin de müsadere kararının infazı için tebligat işlemi dışında başka bir işlem yapmadığı gözetilerek, davaya konu araç yönünden 5237 sayılı TCK 54/2 maddesi anlamında halen müsadere imkanının bulunup bulunmadığı, müsadere için yasada ve Suç Eşyası Yönetmeliği"nde belirtilen gerekli tüm işlemlerin yapılıp yapılmadığı araştırılmalı ve müsadere kararının infaz edilip edilmemesine göre karar verilmelidir. Eksik incelemeye dayalı olarak verilen kararın bozulması gerekir.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 17/02/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.