Ecrimisil Kararları - Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/3304 Esas 2015/3226 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/3304
Karar No: 2015/3226
Karar Tarihi: 09.02.2015

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/3304 Esas 2015/3226 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Davacı taraf, davalı bankanın kendisine Konut ve Tüketici Kredileri nedeniyle haksız kesintiler yaptığını ileri sürerek fazlaya dair hakları saklı tutmak kaydıyla 1.886 TL’nin faiziyle tahsil edilmesini talep etmiştir. Mahkeme, davayı kabul etmiş ancak davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkeme kararında, davalının diğer temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir. Ancak mahkeme, davacının tarafından davalıya gönderilen ihtar sonrasında tahsil edilen ve ıslah edilen 30 TL’lik miktar konusunda dosyada delil ve bilgi bulunmadığı için, bu miktar için davacının davalıyı temerrüde düşürdüğüne ilişkin bir karar verememiştir. Bu nedenle, hüküm fıkrasında yer alan “30,00 TL”’nin tahsil tarihinden değil, ıslah tarihi olan 07.11.2014 tarihinden itibaren faizi ile tahsil edilmesine karar verilmiştir.
Kararın gerekçesi, dosyadaki yazılara, delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına dayanmaktadır. HUKM’un 438/7. maddesi gereği bu yanlışlığın düzeltilmesi için yeniden yargılama yapılmasına gerek olmadığı ve hükmün düzeltilerek onanması gerektiği belirtilmektedir.
Kararda geçen kanun maddeleri: HUMK’un 438/7. maddesi.

13. Hukuk Dairesi 2015/3304 E. , 2015/3226 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi (Tüketici Mahkemesi sıfatıyla)

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
K A R A R
Davacı, davalı bankada kullandığı tüketici kredileri nedeniyle dosya masrafı, kredi komisyonu adı altında haksız kesintiler yapıldığını ileri sürerek fazlaya dair hakları saklı tutularak 1.886 TL"nin faizi ile tahsilini istemiş, ıslahla talebini arttırmıştır.
Davalı davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacı, davalı bankanın, kullanmış olduğu Konut ve tüketici Kredileri nedeniyle haksız tahsil ettiği bedellerin tahsili için eldeki davayı açmış olup, davacı tarafından 25.04.2014 tarihinde davalıya gönderilen ihtardan sonra tahsil edilen ve ıslah edilen miktara konu 30 TL yönünden davacının davalıyı temerrüde düşürdüğüne ilişkin dosyada delil ve bilgi bulunmadığı gözetilerek, mahkemece kabulüne karar verilen 30 TL alacağın ıslah tarihinden itibaren faizi ile tahsiline karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde tahsil tarihinden itibaren faize hükmedilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
Ne var ki bu yanlışlığın düzeltilmesi için yeniden yargılama yapılması gerekmeyip hükmün düzeltilerek onanması HUMK"nun 438/7. maddesi gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenle davalının diğer temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenle hüküm fıkrasının 1. bendinde yeralan “ 30,00 TL"sinin tahsil tarihi olan 09.05.2014 tarihinden itibaren” söz ve ibarelerinin karardan çıkartılarak yerine aynen "30,00 TL"sinin ıslah tarihi olan 07.11.2014 tarihinden itibaren" sözlerinin yazılmasına hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan 165,92 TL harcın istek halinde iadesine, 09/02/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.