MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Tayin edilen cezanın tür ve miktarına göre; 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile yapılan değişiklik ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek geçici 2. maddesi ile “..hapis cezasından çevrilenler hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen 3.000 TL. (dahil) ve altındaki adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri kesindir." hükmü gereğince, sanığa verilen cezanın türü ve miktarı itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ve CMUK"un 317. maddesi uyarınca, sanığın temyiz talebinin isteme uygun olarak REDDİNE,
2) Sanık hakkında yaralama ve hırsızlık suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nin 142/1-b maddesinin 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 62. maddesi ile mülga olduğu, sanığın üzerine atılı suçun TCK"nin 142/1-h kapsamında kaldığı, ancak sonuç ceza ve uygulamanın sanığın lehine olduğu anlaşılmakla bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz itirazının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 02.05.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.