MAHKEMESİ : Ordu İş Mahkemesi
TARİHİ : 16/09/2014
NUMARASI : 2013/525-2014/555



Davacı, 04/08/1997 tarihinden sonraki bağ-kur sigortalılığının iptaline, fazla ödenen primlerin tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Dava; davacının 04.08.1997 tarihinden sonra 1479 sayılı Yasa kapsamında sigortalı olmadığının tespiti, tahakkuk ettirilen primlerin iptali ve prim borcu olarak alınan paranın iadesi istemine ilişkindir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile davacının, 04.08.1997 – 29.07.1998 tarihleri arasındaki dönemde Bağ-Kur sigortalısı olduğundan bu dönemler arasındaki talebinin reddine, davacının 29.07.1998 tarihinden sonrası dönem için talebinin kabulü ile Bağ-Kur sigortalılığının iptaline dair verilen ilk karar Dairemizin 01.04.2013 Tarih ve 2013/4552 E, 2013/6293 K sayılı kararı ile; mahkemece, şirketin hangi tarih itibariyle tasfiye haline girdiği, mahkeme kararı ile tasfiye edilip edilmediği araştırılmadan sonuca gidilmesinin isabetsiz olduğu, mahkemece şirketin hangi tarih itibariyle tasfiye haline girdiğinin, mahkeme kararı ile tasfiye edilip edilmediğinin araştırılmasından sonra, davacının sigortalılığının, 5510 sayılı Yasa"nın Geçici 17. maddesi gereğince 30.04.2001 tarihi itibariyle durdurulabileceği de gözönünde tutularak toplanan deliller ışığında sonuca gidilmesi gerektiği belirtilerek bozulmuş, bozma kararına uyan mahkemece yapılan araştırmalar sonrasında yeniden davacının, 04.08.1997 – 29.07.1998 tarihleri arasındaki dönemde Bağ-Kur sigortalısı olduğundan bu dönemler arasındaki talebinin reddine, davacının 29.07.1998 tarihinden sonrası dönem için talebinin kabulü ile Bağ-Kur sigortalılığının iptaline karar verilmiştir.
Dairemizin anılan bozma kararı sonrası; dosya arasına alınan 22.02.2011 tarihli Ticaret Sicili Gazetesi"nden; şirketin tasfiyesine 27.03.2009 tarihinde karar verildiği, bu kararın 10-17 ve 24 nisan 2009 tarihlerinde ticaret sicili gazetesinde yayımlandığı, 04.02.2011 tarihli karar ile de şirket tasfiyesinin kapatılmasına karar verildiği anlaşılmış, Sanayi ve Ticaret Odası tarafından da şirketin 02.04.2009 tarihli karar ile tasfiyeye girdiği, 10.02.2011 tarihli karar ile de odadan kaydının silindiği bildirilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 1479 sayılı Yasa"nın 3165 sayılı Yasa ile değişik 25. maddesinin ( d ) bendinde; “ Şirketlerle ilgisi kalmayanların, çalışmalarına son verdikleri veya ilgilerinin kesildiği ”, ( e ) bendinde ise; “ İflasına karar verilmiş olan tasfiye halindeki özel işletmeler ile şirket ortaklarının özel işletmenin veya şirketin mahkemece tasfiyesine karar verildiği tarihten itibaren sigortalılıkları sona erer. ” düzenlemesi yer almaktadır.
5510 sayılı Yasa"nın 9. maddesi ise sigortalılığın sona ermesi hallerini düzenlemiş olup anılan maddenin 3. fıkrası “....limited şirket ortaklarından hisselerinin tamamını devreden sigortalıların, hisse devri yapılmasına ortaklar kurulunca karar verildiği tarihten, anonim şirketlerin yönetim kurulu üyesi olan ortaklarının yönetim kurulu üyeliklerinin sona erdiği tarihten, iflas veya tasfiye durumu ile münfesih duruma düşen şirketler için ortağın talep etmesi halinde, mahkeme kararı ile iflasın, tasfiyenin açılmasına, ortaklar kurulu kararı ile tasfiyenin başlamasına veya şirketin münfesih duruma düşmesine karar verildiği, ortakların talepte bulunmaması halinde, mahkemece iflasın kapatılmasına karar verildiği, tasfiyesi sonuçlanan şirketlerinin ortaklarının ise tasfiye kurulu kararının ticaret sicili memurluğunca tescil edildiği tarihten itibaren sona erer ” hükmünü haizdir.
Somut olayda; mahkemece, yukarıda anılan Yasa maddeleri göz ardı edilerek, davacının ortağı olduğu şirketin 29.07.1998 tarihinde faaliyetini terk ettiği gerekçesi ile sonuca gidilmesi isabetsiz olmuştur.
Yapılacak iş; davacının limited şirket ortaklığından kaynaklanan Bağ-Kur sigortalılık sürelerini yukarıda anılan Yasa maddeleri gereğince yeniden değerlendirmek, ayrıca davacının prim ödemelerinin 25.01.1993 – 30.04.2001 tarihleri arasını kapsadığı, bu itibarla 5510 sayılı Yasa"nın Geçici 17. maddesi gereğince davacının sigortalılığının 30.04.2001 tarihi itibariyle durdurulabileceği de gözönünde tutularak toplanan deliller ışığında sonuca gitmekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 27.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.