MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet


Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık ... tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Başka suçtan Eskişehir H Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu"nda hükümlü olan ve duruşmalardan vareste tutulmaya dair bir talebi de bulunmayan sanık ..."nun kısa kararın okunduğu oturuma getirtilmeyerek savunma hakkının kısıtlanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 196. maddesine aykırı davranılması,
2-Sanık ... hakkında tekerrür uygulamasına esas alınan İnegöl 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2010/71 Esas ve 2011/342 Karar sayılı ilamında yer alan cezanın kesinleşme tarihinin 18/07/2011 tarihi olduğu ve temyiz incelemesine konu karardaki suç tarihi olan 16/07/2011 tarihinden sonra kesinleşmiş olduğu, bu nedenle bu ilamın sanık bakımından tekerrüre esas alınamayacağı, sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas alınabilecek nitelikteki İnegöl 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2009/1172 Esas ve 2010/230 Karar sayılı ilamdaki mahkumiyetin, TCK"nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141/1. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanun"un 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı
Kanun"un 253. maddesinde belirtilen esas ve usule göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilip hakkında bahsedilen ilamların esas alınarak TCK"nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3-Sanık ... hakkında tekerrüre ilişkin olarak suç tarihi itibariyle hatalı şekilde tekerrüre esas alındığı anlaşılan ilam ile tekerrüre esas alınabilecek nitelikteki ilam yönünden 6763 sayılı Yasa değişikliği kapsamında uzlaşmaya ilişkin hükümler uygulandıktan sonra, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasının şartlarının oluşmadığının tespiti halinde ise, sanık hakkında her iki suç yönünden TCK"nın 50 ve 51. maddesindeki seçenek yaptırım ve ertelemeye ilişkin hükümler ile CMK"nın 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin hükümlerin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmasının zorunlu hale gelmesi,
4-Kabule göre de sanık ... hakkında; T.C. Anayasa Mahkemesi"nin TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."nun temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sanık ... yönünden diğer yönleri inceleyenmeyen hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 30/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.