Taraflar arasındaki "tazminat" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Erdek Asliye Hukuk Mahkemesince, Mahkemenin görevsizliği nedeniyle dava dilekçesinin reddine dair verilen 25.11.2005 gün ve 2005/4 E, 343 K. sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 4. Hukuk Dairesinin 06.04.2006 gün ve 2006/2954 E, 3950 K. sayılı ilamı ile;

(...Davacı, üst katta oturan davalının bağımsız bölümünden sızan su nedeniyle eşyasının zarar gördüğünü belirterek tazminat isteminde bulunmuştur.

Yerel mahkemece, 634 sayılı Kat Mülkiyeti Yasası"nın 19. maddesi gereğince davaya bakmaya Sulh Hukuk Mahkemesi"nin görevli olduğu benimsenerek mahkemenin görevsizliği nedeniyle dava dilekçesinin reddine karar verilmiş, kararı davacı temyiz etmiştir.

Davacı, dairesine davalıya ait olan bağımsız bölümden sızan su nedeniyle oluşan zararının ödetilmesini istemiştir. Dava dilekçesindeki açıklamalar ile dosyadaki bilgi ve belgelerden davanın haksız eyleme dayalı tazminat istemine ilişkin bulunduğu ve dava dilekçesinde gösterilen değer itibariyle davaya bakmaya Asliye Hukuk Mahkemesi"nin görevli olduğu sonucuna varılmaktadır. Yerel mahkemece işin esası incelenerek varılacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, yerinde görülmeyen yazılı gerekçeyle mahkemenin görevsizliği nedeniyle dava dilekçesinin reddedilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN : Davacı vekili

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Dava, tazminat istemine ilişkindir.

Davacı vekili Asliye Hukuk Mahkemesine ibraz ettiği dava dilekçesinde; kat irtifaklı ana yapıda 3 numaralı bağımsız bölüm maliki olan müvekkiline ait dairenin ve eşyaların, üst katta bulunan davalıya ait 5 numaralı bağımsız bölümden su sızması nedeniyle zarar gördüğünü ileri sürerek, 9.630.000.000 TL tazminatın yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili; davacının zararının müvekkiline ait bağımsız bölümden değil, bir üst kattaki daireden sızan sudan kaynaklandığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini cevaben bildirmiştir.

Asliye Hukuk Mahkemesinin, "taraflar arasındaki uyuşmazlığın 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun 19. maddesinden kaynaklandığı, bu itibarla davaya bakma görevinin Sulh Hukuk Mahkemesine ait olduğu" gerekçesiyle "Mahkemenin görevsizliğine" dair verdiği karar, Özel Daire"ce yukarıda yazılı gerekçeyle bozulmuş; Yerel Mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Direnme yoluyla Hukuk Genel Kurulu önüne gelen uyuşmazlık görev noktasında olup; taraflar arasındaki çekişmenin 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu"ndan kaynaklanıp kaynaklanmadığı, bu bağlamda davanın Sulh Hukuk Mahkemesinde mi yoksa Asliye Hukuk Mahkemesinde mi görülüp sonuçlandırılması gerektiğine ilişkindir.

Görülmekte olan davada, kat irtifakına geçirilmiş ana yapıda 3 numaralı bağımsız bölüm maliki olan davacı, üst katta bulunan davalıya ait 5 numaralı bağımsız bölümden sızan sular nedeniyle uğradığı zararın tazminini talep etmiş; delil tespiti sırasında alınan bilirkişi raporunda, 3 nolu dairedeki su sızıntısının üst katındaki 5 nolu dairenin kat kaloriferine giren soğuk su veya kaloriferden çıkan sıcak su tesisatından kaynaklandığı, belirtilmiştir.

634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu"nun "Kat maliklerinin ve kat irtifakı sahiplerinin borçları" ana başlığı altında, "Ana gayrimenkulün bakımı, korunması ve zarardan sorumluluk" alt başlığı ile yer alan 19. maddesinin son fıkrasına göre; Her kat maliki ana gayrimenkule ve diğer bağımsız bölümlere, kusuru ile verdiği zarardan dolayı diğer kat maliklerine karşı sorumlu tutulmuştur.

Aynı Kanunun Ek 1. maddesinde ise, "Bu Kanunun uygulanmasından doğacak her türlü anlaşmazlık sulh mahkemelerinde çözümlenir" hükmü öngörülmüştür.

Görüldüğü üzere, kat mülkiyetine tabi ve kat irtifaklı taşınmazlarda, kat maliklerinin birbirine karşı sorumluluğunu düzenleyen özel hüküm mevcut olup; kat malikinin kusuru ile diğer bağımsız bölümlere verdiği zarardan kaynaklanan uyuşmazlıkların, Kat Mülkiyeti Kanununun 19. maddesi hükmü çerçevesinde çözümlenmesi gerektiği kuşkusuzdur.

Bir başka ifadeyle, Özel Yasa mevcutken, genel hükümlere gidilemeyeceği; uyuşmazlığın genel hükümler çerçevesinde çözümlenemeyeceği her türlü duraksamadan uzaktır.

Buyurucu nitelikte olan Kat Mülkiyeti Kanunu"nun Ek 1. maddesinde yer alan; anılan Kanunun uygulanmasından kaynaklanan tüm çekişmelerin sulh hukuk mahkemesinde çözümlenmesi gerektiği hükmü karşısında da, 19. maddenin uygulanmasından kaynaklanan uyuşmazlıkların Asliye Hukuk Mahkemesinde görülüp sonuçlandırılması olanaklı değildir.

Somut olayda, kat irtifakına geçirilmiş bir apartmanda, davalının bağımsız bölümünden sızan sular nedeniyle, davacıya ait bağımsız bölümde ve eşyalarında oluşan zararın tazmini talep edildiğine göre; dava konusu uyuşmazlık, 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu"nun 19. maddesinin uygulanması ile ilgilidir.

Bu nedenle, Kat Mülkiyeti Kanunu"nun Ek 1. maddesi gereğince davanın, müddebihin değerine bakılmaksızın, Sulh Hukuk mahkemesinde görülüp sonuçlandırılması gerekir.

Hal böyle olunca; Yerel Mahkemece, uyuşmazlığın 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunundan kaynaklandığının kabulü suretiyle, dava dilekçesinin görev yönünden reddine dair verilen önceki kararda direnilmesi doğrudur.

O halde, usul ve yasaya uygun bulunan direnme kararı onanmalıdır.

SONUÇ: Davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile, direnme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle ONANMASINA, gerekli temyiz ilam harcı peşin alınmış olduğundan başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 14.03.2007 gününde oybirliği ile karar verildi.