MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilerek dosya incelendi;
Mağdure ile ilgili olarak Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesinin 13.01.2012 tarihli raporunda "kendisine karşı işlenin fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama yeteneğinin yeterince gelişmediği, fiziksel görünümünden hastalığı hakkında ilk bakışta fikir sahibi olunamayacağı, ancak tavır ve konuşmalarından yönlendirilmeye ve istismara açık olduğunun rahatlıkla anlaşılabileceği" bildirilmiş ise de, mevcut raporun içeriği itibariyle yetersiz olduğu anlaşılmakla mağdurenin dava dosyasıyla birlikte İstanbul Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kuruluna sevk edilerek kendisinde mevcut olan mental retardasyon rahatsızlığı nedeni ile kendisine karşı işlenen fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama yeteneğinin gelişip gelişmediği, beden veya ruh bakımından kendisini savunabilecek durumda olup olmadığı, durumunun hekim olmayanlarca anlaşılıp anlaşılamayacağı hususlarında ayrıntılı rapor alınarak buna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Uygulamaya göre de;
Sanığın ve mağdurenin yargılama aşamalarında alınan beyanlarında, olay tarihinde sabah saat 09.00"dan öğlen saat 12.00"a kadar birlikte aynı mekanda bulundukları sırada iki kez cinsel ilişkiye girdiklerini, ilk ilişkiden sonra mağdurenin duş alması ve aradan belli bir süre geçmesi sonrasında ikinci ilişkinin gerçekleştiğini belirtmeleri karşısında sanığın farklı zaman aralığında gerçekleştirdiği iki eylem nedeni ile cezasının TCK.nın 43/1. maddesi uyarınca artırılması gerekirken aksi kanaatle bu maddenin uygulanmaması sureti ile eksik ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.