MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacılar, murisinin iş kazası sonucu ölümünden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Dava, 19.04.2002 tarihinde geçirdiği iş kazasında %41,20 oranında bedensel zarara maruz kalan sigortalının eş ve çocuklarının manevi zararının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, davacı eş için 10.000,00TL, çocuklar için ise ayrı ayrı 5.000,00"erTL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Dosya kapsamından, tarafların Mahkemece verilen hüküm sonrasından 27.03.2014 tarihli sulh sözleşmesi ile yargılama konusu ihtilaf hususunda uzlaştıkları anlaşılmaktadır.
6100 sayılı H.M.K"nın 313 ve devamı maddelerinde düzenlenen sulh müessesesinin taraflar arasındaki ihtilafı ve giderek de yargılamayı sonlandıran bir işlem olduğu hususu açıktır. Yine sulhun bir sözleşme olduğu ve tarafların üzerinde tasarruf edebilecekleri uyuşmazlıkları konu alan davalarda hükmün kesinleşme zamanına kadar yapılabileceği de izahtan varestedir. Tarafların sulh olması durumunda mahkeme, eğer taraflar sulha göre karar verilmesini isterler ise bu sulh sözleşmesine göre karar verecek, sulha göre karar verilmesi taraflarca istenmez ise bu kez karar verilmesine yer olmadığına karar verecektir.
Somut olayda, taraflar arasında hükümden sonra 27.03.2014 tarihli sulh sözleşmesi yapıldığı anlaşılmaktadır. Sulh bir sözleşme türü olduğuna göre kural olarak taraflar arasında karşılıklı ve birbirine uygun irade beyanının var olduğu kabul edilmelidir. Taraflarca sulh sözleşmenin sıhhatini etkileyen bir irade bozukluğu ve aşırı yararlanma hali gibi hususlar ileri sürülmedikçe göre taraf iradelerinin ortaya döküldüğü sözleşmeye (sulha) göre karar verilmesi olması gerekendir. Zaten bu husus H.M.K"nın 315 maddesinde de bu haliyle açıkça belirtilmiş olup özetle tarafların sulha göre karar verilmesini istemesi durumunda Mahkemenin sulh sözleşmesine göre karar vermesi gerektiği hükmü düzenlenmiştir. Hal böyle olunca Mahkemece tarafların hüküm sonrasında düzenledikleri 27.03.2014 tarihli sulh sözleşmesini de gözetilerek yeni bir karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
O halde, davacılar vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde davacılara iadesine, 09/02/2015 gününde oy birliği ile karar verildi.