MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dairemizin 19.11.2014 gün ve 2013/34394 esas, 2014/27445 karar sayılı bozma kararına karşı, mahkemesince direnme kararı verilmesi üzere dosyanın gönderildiği Yüksek Ceza Genel Kurulu"nun 14/12/2016 gün ve 2015/578 sayılı gönderme kararı ile dosyanın dairemize gönderilmesi üzerine 5271 sayılı CMK’nın 6763 sayılı Kanun ile değişik 307. maddenin 3. fıkrası uyarınca yapılan inceleme sonucu, her ne kadar mahkemesince direnme kararı verildiği belirtilmiş ise de, bozma ilamı ile eylemin TCK"nın 142/1-b maddesine uyan suçu oluşturduğu belirtildiği halde herhangi bir gerekçe gösterilmemesi nedeniyle verilen kararın direnme kararı olmayıp bozmaya uyularak verilmiş bir karar olduğu belirlenerek yapılan inceleme de;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Somut olayda, katılanın anlatımı, olay yeri inceleme raporu ile olay yeri krokisine göre, hayvanların çalındığı ahırın katılanın evinin bitişiğinde bulunduğunun anlaşılması karşısında, sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b. maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden ve eylemin TCK"nın 142/2-g maddesine uyan suçu oluşturması halinde ayrıca konut dokunulmazlığını bozma suçunu oluşturmayacağı da gözetilmeden aynı Kanun’un 142/2-g. maddesi uyarınca hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 07/03/2017 gününde oy birliğiyle karar verildi.