MAHKEMESİ : Malkara Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 06/12/2012
NUMARASI : 2011/300-2012/740

Davacı R.. Ç.. vekili tarafından, davalı M.. B.. vd aleyhine 22/09/2011 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 06/12/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalıların diğer temyiz itirazına gelince;
Dava, haksız şikâyet nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkeme gerekçesinde; davalıların ekonomik ve sosyal durumları birbirinden farklı olduğundan, hüküm altına alınan toplam 3.000,00 TL manevi tazminatın, 1.000,00 TL’sinden davalı M.. B..’in, 2.000,00 TL’sinden davalı İ.. T..’ın sorumlu olduğunu belirtmiştir. Hüküm fıkrasında ise; “…Davalı M.. B.."den 1.000,00 TL, davalı İ.. T.."dan 2.000,00 TL olmak üzere toplam 3.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine…” şeklinde hüküm kurmuştur. Kararda hem davalıların sorumlu oldukları miktarların ayrı ayrı belirtilmesi, hem de davalıların sorumluluklarının müştereken ve müteselsilen olduğuna hükmedilmesi çelişki doğurmaktadır.
HMK"nın 297/2. maddesi uyarınca; hüküm sonucu kısmında gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir. Bu yön, kamu düzenine ilişkindir.
Mahkemece, yukarıda gösterilen kurallar gözetilmeksizin ve infazda tereddüt oluşacak şekilde hüküm tesis edilmesi doğru değildir. Ne var ki bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, mahkeme kararının HUMK"un 438/son maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, hüküm fıkrasının 1 nolu bendinde yer alan “…müştereken ve müteselsilen…” ifadelerinin hüküm fıkrasından çıkartılmasına, davalıların diğer temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte gösterilen nedenlerle reddi ile kararın düzeltilmiş bu biçimi ile ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 27/02/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.