Taraflar arasındaki "İtirazın kaldırılması ve tahliye" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Antalya 4.İcra Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 04.05.2006 gün ve 2006/145-335 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 6.Hukuk Dairesi"nin 05.10.2006 gün ve 2006/7456-9619 sayılı ilamıyla; (...Davacı alacaklı tarafından davalı borçlu aleyhine kira alacağı ve tahliye istekli olarak başlatılan icra takibine davalı borçlunun vaki itirazı üzerine davacı icra mahkemesinden itirazın kaldırılması ve tahliye isteminde bulunmuş mahkemece itirazın kaldırılmasına, asıl alacak üzerinden %40 oranında icra inkar tazminatının davacıya verilmesine ve 12 ve 13 no"lu dükkanların eklentilerinden tahliyeye karar verilmiş karar davalılar tarafından temyiz edilmiştir.

Takip 01.08.2001 başlangıç tarihli kira sözleşmesine dayanılarak yapılmış olup, bu sözleşme 12 ve 13 no"lu dükkanları kapsamaktadır. Oysa yargılama sırasında istem borçlunun eklentilerden tahliyesine ilişkin olarak düzeltilmiş ve mahkemece, eklentilerden tahliyeye karar verilmiştir. Bu durumda tahliyesi istenen yer ile tahliyesine karar verilen yer farklı olup bu husus yargılamayı gerektirdiğinden mahkemece davanın bu sebeple reddinekarar verilmesi gerekirken kabulüne karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN : Davalı vekili

Hukuk Genel Kurulu"nca incelenerek, dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Dava, itirazın kaldırılması ve tahliye istemine ilişkindir.

Davacı/kiralayan tarafından davalı/kiracı aleyhine kira alacağı ve tahliye istemiyle girişilen icra takibine, davalı/kiracının itirazı üzerine davacı, İcra Mahkemesinden itirazın kaldırılması ve tahliye talebinde bulunmuş; Mahkemece "davanın kabulü ile, davalının 12 ve 13 nolu dükkanın eklentilerinden tahliyesine" dair verilen karar; Özel Daire"ce yukarıda yazılı gerekçeyle bozulmuştur.

İcra Mahkemesince verilen 22.03.2007 gün ve E: 2007/68 K: 2007/225 sayılı direnme kararı, davacı vekili ile, davalı vekillerinden Av.Sevilay"ın yüzlerine karşı tefhim edilmiş; direnme kararına karşı, davalının diğer vekili Av. Nazike tarafından 09.04.2007 harç ve hakim havale tarihli dilekçe ile temyiz talebinde bulunularak, mazeretine ilişkin 20.03.2007 tarihli doktor raporu temyiz dilekçesine eklenmiştir.

Mahkemenin, "davalı vekilinin temyiz isteminin süre yönünden reddine" dair verdiği 09.04.2007 tarihli ek karar, davalı vekillerinden Av. Nazike tarafından temyiz edilmektedir.

2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu"nun 363/son maddesi uyarınca İcra Mahkemesi kararlarına karşı temyiz süresi on gün olup; bu süre, kararın taraflara tefhim edildiği tarihten itibaren işlemeye başlar. İcra Mahkemesi kararı taraflardan birinin yokluğunda verilmiş (tefhim edilmiş) ise, on günlük temyiz süresi, yokluğunda karar verilmiş olan taraf için icra mahkemesi kararının kendisine tebliğ edildiği tarihten itibaren işlemeye başlar.

Gerçekten, davalı vekillerinden Av. Nazike tarafından verilen temyiz dilekçesinin; direnme hükmünün, davalının diğer vekili olan Av. Sevilay"ın hazır bulunduğu 22.03.2007 tefhim tarihinden itibaren on günlük temyiz süresi geçirildikten sonra, 09.04.2007 tarihinde ibraz edildiği anlaşılmaktadır.

Diğer taraftan; 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 167. maddesine göre, belirli bir süre içinde belli bir işlem yapması gereken tarafın veya vekilinin, arzu ve ihtiyarı dışında olarak o işlemi yapmaktan aciz bulunduğunun tahakkuk etmiş olması, eski hale getirme sebebidir.

Somut olayda, davalı vekili Av. Nazike "ın temyiz dilekçesine eklediği, 20 gün süreyle istirahatının uygun olduğunu bildiren rapor münderecatından, adı geçen vekilin temyiz dilekçesini süresinde birisi ile gönderme imkanı bulunmadığı sonucuna varılamadığı gibi; esasen davalı vekilinin, HUMK nun 167. maddesi hükmü uyarınca eski hale getirme talebinin de olmadığı anlaşılmaktadır.

Yine, az yukarıda yapılan açıklamalardan da anlaşıldığı gibi, davalı iki ayrı vekille temsil edilmekte olup; on günlük süre geçirildikten sonra temyiz talebinde bulunan Av. Nazike Altıntaş dışında, direnme kararının tefhim edildiği oturumda hazır bulunan diğer vekil Av. Sevilay eliyle süresinde temyiz yoluna başvurma olanağı mevcut iken, yasal sürede temyiz talebinde bulunulmamıştır.

Hal böyle olunca; Yerel Mahkemece, direnme hükmünün tefhim edildiği 22.03.2007 tarihinden başlayarak on günlük süre geçirildikten sonra 09.04.2007 günü yapıldığı anlaşılan davalı vekilinin temyiz talebinin süre nedeniyle reddine dair verilen 09.04.2007 tarihli ek kararı usul ve yasaya uygun olup, onanmalıdır.

SONUÇ: Davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile, direnme kararının temyizine ilişkin talebin süre nedeniyle reddine dair verilen 09.04.2007 tarihli ek kararın yukarıda açıklanan nedenle ONANMASINA, gerekli ilam harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına 06.06.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.