MAHKEMESİ : Viranşehir Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 08/02/2012
NUMARASI : 2010/778-2012/142

Davacı Ç.. B.. vekili tarafından, davalı H.. S.. aleyhine 23/11/2010 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 08/02/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, 4915 sayılı Kara Avcılığı Kanunu"na muhalefet nedeni ile tazminat ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalının Kara Avcılığı Kanunu"na muhalefet etmesi nedeniyle avlanan hayvanlarla ilgili olarak tazminat tahakkuk ettirildiğini, tebligatlara rağmen davalının ilgili bedelleri ödemediğini belirterek, tazminat bedellerinin tahsilini istemiştir.
Mahkemece, davalı hakkında verilen idari para cezasının ödenmemesi üzerine eldeki davanın açıldığı, 6183 sayılı Kanun uyarınca alacağın tahsili mümkün iken dava açılmasında hukuki yarar bulunmadığı kabul edilerek, davanın reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki belgelerden; davalının Kara Avcılığı Kanunu"na aykırı avlanması nedeniyle hem idari para cezası ile cezalandırıldığı hem de doğaya verilen zararın tazmini amacı ile aleyhinde tazminat raporunun düzenlendiği, bu ceza ve tazminat bedellerinin tahsili istemini içerir tebligatların davalıya tebliğ edildiği, ödenmemeleri halinde 6183 sayılı Kanuna göre tahsil olunacağının bildirildiği, tazminat bedellerinin ödenmemesi üzerine ise, bu bedellerin tahsili amacı ile eldeki davanın açıldığı, idari para cezalarının tahsiline yönelik herhangi bir istemin bulunmadığı anlaşılmaktadır.
4915 sayılı Kanunun amacı; sürdürülebilir av ve yaban hayatı yönetimi için av ve yaban hayvanlarının doğal yaşam ortamları ile birlikte korunması, geliştirilmesi, avlanmalarının kontrol altına alınması, avcılığın düzenlenmesi, av kaynaklarının milli ekonomi açısından faydalı olacak şekilde değerlendirilmesidir. Bu bakımdan, hukuka aykırı eylemleri ile doğaya zarar veren ve doğal ortamı bozan davalının bu zarardan sorumlu tutulması gerekir. Şu halde, 4915 sayılı Kanunun 28. maddesi uyarınca, olay tarihindeki verilere göre tazminat bedellerinin belirlenerek hüküm altına alınması gerekirken, davanın hatalı olarak idari para cezası uyarınca tazminat istemi olarak değerlendirilip istemin reddedilmesi doğru görülmemiş ve kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA 05/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.