Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca açıklanan TCK"nın 89/1, 62, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirle yaralama suçundan yapılan yargılama sonucunda, sanığın TCK’nın 89/1,62,52/2-4. maddeleri gereğince 1500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, CMK’nın 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca sanığın 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Kahramanmaraş 4. Sulh Ceza Mahkemesinin 18.10.2012 tarih, 2012/307 esas, 2012/834 karar sayılı kararının 04.12.2012 tarihinde kesinleşmesini müteakip sanığın, deneme süresi içerisinde 22/02/2015 tarihinde işlediği trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu nedeniyle, Kahramanmaraş 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/05/2015 tarihli ve 2015/130 E.- 2015/368 K. sayılı, 1.500 TL adli para cezası mahkumiyet hükmünün 03.06.2015 tarihinde kesinleşmesi üzerine denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle ihbarda bulunulmasını müteakip, dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Kahramanmaraş 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.12.2015 tarihli, 2015/701 esas, 2015/1002 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi;
Anayasa Mahkemesinin 07.10.2009 gün ve 27369 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanıp, yayımından itibaren bir yıl sonra 07.10.2010 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 karar sayılı iptal hükmünün yürürlüğe girdiği tarihe kadar 5237 sayılı TCK"nın 50. ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilip, başkaca hak mahrumiyeti içermeyen 2.000 TL"ye kadar (2000 TL dahil) adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanunun 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, 07.10.2010 ila 6217 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihine kadar ise mahkumiyet hükümlerinin hiçbir istisna öngörülmeksizin temyizinin mümkün olduğu, 14.04.2011 ve sonrasında ise, doğrudan hükmedilen 3.000 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) para cezalarının 5320 sayılı Kanunun geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu, 24.12.2015 tarihinde doğrudan verilen 1.500 TL."den ibaret mahkumiyet hükmüne karşı suç niteliğine ilişkin temyiz istemi bulunmadığı gibi sanık müdafiinin temyiz itirazlarının da hükmü kesinlik sınırları dışına çıkarmadığı anlaşılmakla temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 20.06.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.