Ankara Ceza Kararları - Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/4489 Esas 2016/3850 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/4489
Karar No: 2016/3850
Karar Tarihi: 08.11.2016

Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/4489 Esas 2016/3850 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, sanığın katılanı öldürmeye teşebbüs ettiğini kabul ederek TCK’nin 81/1, 35/2, 62 ve CMK’nun 109/1, 109/3-a maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezasına çarptırdı. Mahkeme, sanık müdafiinin meşru savunma ve haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğine yönelik savunmalarını reddetti. Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli kararına atfen, TCK’nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesinin uygulamayı etkilemediğini belirten mahkeme, sanık müdafii ve vekilleri için zorunlu müdafii ücretlerinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceğini vurguladı. Mahkeme, yargılama giderlerinin yer aldığı hüküm fıkrasından 561 TL zorunlu müdafii ücretinin çıkartılarak, sonuç olarak “781 TL” olarak belirlenen yargılama giderinin “220 TL” olarak değiştirilmesine karar verdi.
Kanun maddeleri:
-Türk Ceza Kanunu’nun 81/1, 35/2, 62
-Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 109/1, 109/3-a
-CMUK’un 322. maddesi
-TCK’nin 53/1-2-3. maddeleri
-Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesinin son fıkrası
-Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/

1. Ceza Dairesi 2015/4489 E. , 2016/3850 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : TCK.nun 81/1, 35/2, 62, CMK.nun 109/1, 109/3-a maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..." ın katılan ..." ye yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin ile takdiri indirim sebebi takdir kılınmış, savunması değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin sübuta, meşru savunma ve haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. ve 2015/85 K. sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama kanuna aykırı ise de, bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK"un 322. maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasının mahsus bölümlerinde yer alan TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek TCK"nın 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi gereğince, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretlerinin sanıktan
alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı biçimde zorunlu müdafii ücretlerinin sanık tahsiline karar verilmesi, kanuna aykırı ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak;
Yargılama giderlerinin yer aldığı hüküm fıkrasından 561 TL zorunlu müdafii ücretinin çıkartılarak, sonuç olarak “ 781 TL ” olarak belirlenen yargılama giderinin “220 TL” olarak değiştirilmesine, karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün, tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 08/11/2016 gününde oybirliği ile karar verildi.