MAHKEMESİ :İş Mahkemesi



Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Dava, davacının 01.01.1988 – 08.03.2007 tarihleri arasında davalı işverenlere ait iş yerinde geçen ve Kurum"a bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile davacının 15.12.2003 – 06.03.2007 tarihleri arasında çalıştığının tespitine dair verilen ilk karar Dairemizin 07.03.2012 Tarih ve 2011/14672 E, 2013/4128 K sayılı kararı ile; bordro tanıkları ile komşu işyeri tanıklarının dinlenilmesi gerektiği belirtilerek bozulmuş, mahkemece bordro tanıkları yeniden dinlenilerek son olarak davanın reddine karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de, davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Somut olayda; davalının davacının amcası olduğu, davacının sadece 07.03.2007 – 08.03.2007 tarihleri arasında davalı işyerinden bildiriminin yapıldığı, bu bildirimin de davacının şikayeti üzerine yapılan kontrolde davacının işyerinde çalıştığının tespit edilemesi nedeni ile yapıldığı, davacının hizmet cetvelinde başkaca çalışması ya da sigortalılığı bulunmadığı, ancak davacının evli olduğu ve hayatın olağan akışı içerisinde geçimini sağlaması için bir gelire ihtiyacı bulunduğu, ayrıca; dinlenilen bordro tanıkları, bozma kararından önce davacının çalışmalarını doğrulamışlarken, bozma kararından sonra davacı ile davalı arasındaki ilişkiyi bilmediklerini, ancak kendilerinin çalıştıkları süre içerisinde davacının işyerinde bulunduğunu beyan etmiş olmaları ve bu şekilde beyanlarını değiştirmelerinin makul ve geçerli bir sebebe dayanmadığı gözardı edilerek sonuca gidilmesi isabetsiz olmuştur.
Mahkemece yapılacak iş; zabıta marifeti ile ya da davalı Kurum"dan sorularak, davacının talep ettiği dönemde davalı işyerine komşu olan işyeri sahipleri ile bu işyerlerindeki çalışmaları kayıtlara geçmiş çalışanları tespit ederek dinlemek, davacının askerlik yaptığı tarihleri belirlemek, davacının banka ekstresi, telefon aboneliği gibi işlemlerde davalı işyerini adres olarak bildirip bildirmediğini araştırmak, gerekirse davalıyı isticvap ederek; davacı, davalı işyerinde çalışmamış ise geçimini ne şekilde sağladığı, davacının başka işyerlerinde çalışıp çalışmadığı, iddia edildiği gibi davacı arada sırada yardıma gelmiş ise söz konusu yardımın kapsamı ve ne şekilde olduğu hususlarında beyanlarına başvurmak ve böylece toplanan deliller değerlendirilerek, ayrıca bu deliller gereğince yeni araştırmalar yapılması söz konusu olur ise davanın kamu niteliği taşıdığı da dikkate alınarak gerekli araştırmaları da yaparak varılacak sonuca göre hüküm kurmaktan ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 17.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.