Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının bozulmasını mutazammın 23.02.2012 tarih, 2011/19305 K., 2012/4860 K. sayılı daire ilamının müddeti içinde tashihen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair karar düzeltme nedenleri yerinde değil ise de;
Borçlu, icra mahkemesine verdiği dilekçede, 144 ada 8 parsel üzerinde bulunan haline münasip evine konulan haczin kaldırılması talebi ile meskeniyet şikayetinde bulunmuştur. Mahkemece, yaptırılan keşif sonrası verilen bilirkişi raporu esas alınarak "anılan taşınmazın ... 90.000 TL"lik kısmı açısından davacının haline münasip ev olarak kabulü ile fazlaya ilişkin talebin reddine, icra dairesinde satış yapılması halinde 90.000 TL"nin haline münasip ev alması için davacıya verilmesine” karar verilmiştir. Mahkemenin bu kararını borçlu temyiz etmiş, alacaklı ise temyiz isteminde bulunmamıştır. Bu durumda Yargıtay, "aleyhe bozma yasağı" kuralı gereği, temyiz edilen hükmü, temyiz eden tarafın (borçlunun) aleyhine bozamaz (Kuru, B./Arslan.R./Yılmaz.E, Medeni Usul Hukuku Ders Kitabı, Ankara 2007 s.67). Dairemizce “... zira asıl olan borcun ödenmesi olup, borçlunun mutlaka meskeniyet şikayetinde bulunduğu yerde veya o yere yakın yerde meskeninin bulunması zorunlu değildir. Bu nedenle borçlunun daha mütevazi niteliklere sahip yerlerde daha küçük haline münasip meskeni edinebileceği miktarın da belirlenmemesi doğru görülmemiştir” şeklindeki gerekçe ile mahkeme kararının borçlu aleyhine bozulması yukarıda belirtilen ilkeye aykırılık oluşturmaktadır.
Bu nedenle borçlunun karar düzeltme isteminin kısmen kabulüne karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ  : Borçlunun karar düzeltme isteminin kısmen kabulü ile Dairemizin 23.02.2012 tarih ve 2011/19305 E., 2012/4860 K. sayılı bozma ilamının kaldırılmasına, mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK"nun 366. ve HUMK’nun 438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), 18,40 TL onama harcı alındığından mahsubuna bakiye, 2,75 TL harcın temyiz edenden alınmasına, 17/10/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.