MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 19/10/1992-01/03/2008 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Dava, davacının 19/10/1992 - 01/03/2008 tarihleri arasında davalı işverene ait iş yerinde usta öğretici olarak geçen ve Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Yerel mahkemenin davanın kısmen kabulüne ilişkin önceki kararı davacı ve davalılar tarafından temyiz edilmiş ve dava dilekçesindeki istem ve mevcut delil durumuna göre yapılan inceleme ile Dairemizce, “Yapılacak iş; bilgi ve belge bulunmayan 1992-1997 yılları arasındaki döneme ait belgelere ne olduğunu araştırmak, belge bulunmayan bu dönemde davacının ne gibi kurslar yaptığını, kursların tarihlerini tespit etmek, belge bulunan 1998-2008 yılları arasındaki dönemdeki davacının çalışmalarının 40 saate ulaşmadığının anlaşılmasına göre belge bulunmayan 1992-1997 yılları arasındaki dönem için davacının haftalık çalışmasının 40 saat olarak kabul edilemeyeceği varsayılarak 1998-2008 yılları arasındaki dönemdeki çalışma saatlerine göre belge bulunmayan 1992-1997 yılları arasındaki dönem için değerlendirme yapmak ve sonucuna göre karar vermekten ibarettir.” denilerek bozulmuştur.
Yerel Mahkemece Dairemizin bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda alınan bilirkişi raporunda 1992-1997 arası dönem için Halk Eğitim Merkezi tarafından gönderilen zaman çizelgesine göre günde 5 saat 30 dakika çalıştığı anlaşıldığından aylık çalışma saat süresi tespit edilerek 7,5 saat üzerinden eksik günlerinin tespiti yapılmış ve 1998-2008 dönemi için ise daha önceki kararda olduğu gibi puantaj kayıtlarına göre 7,5 saat üzerinden eksik günlerinin tespiti yapılmış ve mahkeme tarafından da bu rapor doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; Yargıtay Bozma ilamına uyulmasına karar verildiği ancak bozma ilamında belirtildiği şekilde bilgi ve belge bulunmayan 1992-1997 yılları arasındaki döneme ait belgelere ne olduğu araştırılmadan, belge bulunmayan bu dönemde davacının ne gibi kurslar yaptığı, kursların tarihleri tespit edilmeden karar verildiği anlaşılmaktadır.
Mahkemece bozma kararına uyulduğu halde, bozma kararı gerekleri yerine getirilmemiştir. 9.5.1960 gün ve 21/9 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca bozma kararına uyan mahkeme artık bozma kararı gereğince işlem yapmak ve hüküm vermek zorundadır.
Yapılacak iş; bilgi ve belge bulunmayan 1992-1997 yılları arasındaki döneme ait belgelere ne olduğunu araştırmak, belge bulunmayan bu dönemde davacının ne gibi kurslar yaptığını, kursların tarihlerini tespit etmek, belge bulunan 1998-2008 yılları arasındaki dönemdeki davacının çalışmalarının 40 saate ulaşmadığının anlaşılmasına göre belge bulunmayan 1992-1997 yılları arasındaki dönem için davacının haftalık çalışmasının 40 saat olarak kabul edilemeyeceği varsayılarak getirtilen belgelere göre değerlendirme yapmak ve sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgulara ve özellikle, anılan içtihadı birleştirme kararına aykırı biçimde yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edenlerden davacıya iadesine
19/02/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.