MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yakın akrabayı öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : TCK"nun 82/1-d, 35, 29, 62, 53, 54. maddeleri uyarınca 3 yıl 4 ay hapis cezası

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."nin müşteki ..."ı kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, cezayı azaltıcı haksız tahrik ve takdiri indirim sebebinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin suç vasfına yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre; baba oğul olup aralarında önceye dayalı geçimsizlik bulunan sanık ile mağdurun, olay günü aralarında çıkan tartışma sırasında sanığın emanette kayıtlı bıçağı mağdurun göğüs sol kısmına ve sağ karın boşluğuna saplamak suretiyle hayati tehlike geçirecek şekilde yaraladıktan sonra oğlu olan mağduru bizzat kendisinin hastahaneye götürdüğü anlaşılan olayda;
a)-Sanık hakkında TCK"nun 36. maddesinde yer alan gönüllü vazgeçme hükümlerinin ve buna bağlı olarak nitelikli kasten yaralama suçunun uygulanması gerekip gerekmediğinin denetime imkan verecek şekilde karar yerinde tartışılmaması,
b)-TCK"nun 53. maddesi ile yapılan uygulamada, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe giren kısmi iptal kararı doğrultusunda sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
c-)Sanığın oğlu olan mağdura daire vermemesi nedeni ile aralarında çıkan tartışma sırasında bıçak ile mağdurun göğüs sol kısmına ve sağ karın boşluğuna saplamak suretiyle yaralanmasına neden olan sanık hakkında ¼ ile ¾ arasında cezai indirim öngören 5237 sayılı TCK.nun 29. maddesi ile yapılan uygulama sırasında asgari oranda indirim yapılması yerine yazılı şekilde ¾ oranında indirim uygulanması suretiyle eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş olup sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak BOZULMASINA, 22/11/2016 günü oybirliğiyle karar verildi.