MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 01/09/2003-18/06/2004 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
K A R A R
Dava, davacının 01.09.2003-18.06.2004 tarihleri arasında davalı işverene ait iş yerinde geçen ve Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddi ile hükümde yazılı şekilde karar verilmiş ise de bu sonuca eksik araştırma ve inceleme ile gidilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de, davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Bu tür davalarda öncelikle davacının çalışmasına ilişkin belgelerin işveren tarafından verilip verilmediği yöntemince araştırılmalıdır. Bu koşul oluşmuşsa işyerinin gerçekten var olup olmadığı kanun kapsamında veya kapsama alınacak nitelikte bulunup bulunmadığı eksiksiz bir şekilde belirlenmeli daha sonra çalışma olgusunun varlığı özel bir duyarlılıkla araştırılmalıdır. Çalışma olgusu her türlü delille ispat edilebilirse de çalışmanın konusu niteliği başlangıç ve bitiş tarihleri hususlarında tanık sözleri değerlendirilmeli, dinlenen tanıkların davacı ile aynı dönemlerde işyerinde çalışmış ve işverenin resmi kayıtlara geçmiş bordro tanıkları yada komşu işverenlerin aynı nitelikte işi yapan ve bordrolarına resmi kayıtlarına geçmiş çalışanlardan seçilmesine özen gösterilmelidir. Bu tanıkların ifadeleri ile çalışma olgusu hiçbir kuşku ve duraksamaya yer vermeyecek şekilde belirlenmelidir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 16.9.1999 gün 1999/21-510-527, 30.6.1999 gün 1999/21-549-555- 3.11.2004 gün 2004/21- 480-579 sayılı kararları da bu doğrultudadır.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davalı işverence davacı adına işe giriş bildirgesi verilmediği, davacının davalı işyerinden bildirilen hizmetinin olmadığı, davalı ... adına davalı Kurumda 01.04.1993-28.03.2006 tarihleri arasında kanun kapsamına alınan ... semtinde tescilli bir işyerinin olduğu, bu işyerinin 2003/3-2004/6 arasındaki dönem bordrolarının getirtildiği ve 2003/1 ve 2.dönemlerinde çalışmaları olan kayıtlı iki çalışanın tanık olarak beyanına başvurulduğu, komşu işyeri
araştırmasının davalı işyerinin ... adresinde yapıldığı ancak davacının Konya ilindeki bulunan ... isimli alışveriş merkezindeki davalı işyeri mağazasında çalıştığının tespitini istediği, davacının 07.05.2004 tarihli bir belge ibraz ettiği, ... ve ... tarafından imzalanmış bu belgede davacının ... firmasında 01.09.2003 tarihinden itibaren çalıştığının yazılı olduğu, ..."un mahkemece beyanına başvurulduğu ve davacının 2003-2005 yıllarında davalı şirketin ... alışveriş merkezinde çalıştığını beyan ettiği anlaşılmaktadır.
Yapılacak iş, öncelikle davacının çalıştığını beyan ettiği işyerinin ihtilaflı dönemde söz konusu yerde gerçekten faaliyette olan bir işyeri olup olmadığının tespiti gerektiğinden, davacının çalıştığını beyan ettiği ... isimli alışveriş merkezinden davalı şirketin alışveriş merkezi içinde bir işyerinin (dükkan ya da alışveriş merkezi içinde bir standının) olup olmadığını, eğer bir işyeri varsa hangi tarihlerde faaliyet gösterdiğini, faaliyet gösterdiği dönemde bu işyerinde çalıştığı alışveriş merkezine bildirilen çalışanların isim ve kimlik bilgilerini istemek, yine ihtilaflı dönemde söz konusu alışveriş merkezi içinde devamlı çalışması olan yönetici, güvenlik görevlisi gibi personeli tespit etmek, alışveriş merkezi içinde kayıtlı komşu işyeri çalışanları; yoksa işyeri sahipleri araştırılıp tespit edilerek çalışmanın niteliği ile gerçek bir çalışma olup olmadığı yönünde yöntemince beyanlarını almak ve gerçek çalışma olgusunu somut ve inandırıcı bilgilere dayalı şekilde ortaya koyduktan sonra sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 23/02/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.