Taraflar arasındaki  “işçilik alacakları“ davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 3.İş İş Mahkemesi’nce  davanın kabulüne dair verilen 8/11/2005 gün ve 2005/264-1017 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 9.Hukuk Dairesi’nin 2/2/2006 gün ve      2005/36649-2043 sayılı ilamiyle;  (...Aktin feshini  müteakip düzenlendiği anlaşılan ve  altındaki imza davacı tarafından kabul edilen, hata ve ikrah ile alındığı kanıtlanamayan ibranamede davacı fazla mesai, hafta ve genel tatil alacaklarını aldığını ve işvereni ibra ettiğini bildirdiğinden, ibranamede ihtirazi kayıt bulunmadığından, ibraname sebebi ile anılan alacak isteklerinin reddi gerekirken, yazılı gerekçe ile kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN  : Davalı vekili
  HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulu’nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Dava, işçilik alacakları istemine ilişkindir.
Davacı, 2/5/1995 tarihinde Toprakbank’ta çalışmaya başladığını, bankaya TMSF tarafından el konulmasını müteakip önce bankanın Bayındırbank A.Ş.’ye, sonra da Birleşik Fon Bankası A.Ş.’ye devredildiğini, bu devir döneminde çok uzun sürelerde çalışmalar yapıldığını, iş aktinin 18/11/2002 tarihinde haksız surette feshedildiğini ileri sürerek, fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak, fazla mesai, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davacının iş aktinin ekonomik gerekçelerle zorunlu olarak, dolayısıyla haklı nedenlerle 3/1/2003 tarihinde feshedildiğini, davacının hiçbir fazla çalışmasının bulunmadığını, kaldı ki, dava konusu fazla çalışma ücreti alacağı nedeni ile davacı işçinin kendilerini ibra ettiğini beyanla, davanın reddine  karar verilmesini cevaben bildirmiştir.
Dosya kapsamına göre; davacı işçinin 8/2/1993 ila 3/1/2003 tarihleri arasında davalıya ait işyerinde çalıştığı, 3/1/2003 tarihinde iş akdinin işverence feshedildiği ve 6/1/2003 tarihinde işçi tarafından bir ibraname imzalandığı anlaşılmaktadır.
Sözü edilen ibranamede; “fazla çalışma ücretinin ödendiği ve bir alacağın kalmadığı” ifade edilmektedir. Davalı işverenin savunmasında fazla çalışmanın bulunmadığını bildirmesi, buna karşılık düzenlenen ibranamede ise fazla çalışma ücretinin ödendiğinin belirtilmesi nedeniyle ibraname ile savunma arasında bir çelişki meydana gelmiştir. Savunma ile çelişkili ibranameye değer izafe edilemez.
Bu husus Yargıtay Hukuk Genel kurulu’nun 15/5/2002 gün ve 2002/9-418-392 sayılı kararında da aynen benimsenmiştir.
Hal böyle olunca, sözü edilen ibranamenin geçersiz olduğu yönündeki direnme hükmü yerinde ise de; hükmedilen işçilik alacaklarının miktarına ilişkin davalı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın Özel Dairesine gönderilmesi gerekir.
S O N U Ç : Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı hükmedilen işçilik alacaklarının miktarına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın Yargıtay 9.Hukuk Dairesine Gönderilmesine, 19/9/2007 tarihinde oybirliği ile karar verildi.