Taraflar arsındaki tazminat davasının yapılan incelemesi sonucunda ilk derece mahkemesi sıfatıyla Yargıtay 4.Hukuk Dairesince ;
“Davacı vekili dava dilekçesinde, kamuoyunda “Şemdinli Olayı” olarak bilinen olayla ilgili olarak davacı ve dava dışı astsubayların tutuklandığını, haklarında Van 3. Ağır Ceza Mahkemesi’nde kamu davası açıldığını, davalıların bu mahkemenin başkanı ve üyesi olarak iddianame ve eklerini incelemeden iddianamenin kabulüne karar verdiklerini, yargılama sırasında davacının savunma hakkını kısıtladıklarını, görevsizlik kararı vermediklerini ve diğer sanıklar hakkında mahkûmiyet kararı verip, davacı hakkındaki davayı tefrik ettiklerini, böylece davacının kişilik haklarına saldırıda bulunduğunu iddia ederek manevi tazminat istemiştir.
Davalılar, davacının iddialarının soyut olduğunu ve HUMK.nun 573. maddesinde tahdidi olarak sayılan nedenlerin hiçbirine girmediğini belirterek davanın reddini savunmuşlardır.
Eldeki dava, HUMK.nun 573. maddesinin 1, 2 ve 7. bentlerine dayandırılmıştır. Böyle bir dava için hakimin kasıtla hareket etmesi ve verdiği kararın kanuna ve adalete aykırı bulunması (HUMK.nun 573/1), açık ve kesin olan bir kanun hükmüne aykırı bir karar verilmesi (HUMK.nun 573/2) veya memuriyet görevini yapmakta ihmal ve terahi gösterilmesi (HUM K. nun 573/7) gerekir.
Anılan şu yasal düzenlemeye göre dava konusu olaya bakıldığında, dayalı hâkimlerin kasıtlı hareketle yasaya ve adalete aykırı karar verdiklerini, kesin bir kanun hükmüne aykırı davrandıklarını veya memuriyet görevini savsadıklarını kabule yeterli delil bulunmamaktadır. İleri sürülen iddialar esas hükümle birlikte temyizen ileri sürülebilecek hususlardır. Öyleyse davanın reddi gerekir.
Davanın reddi durumunda, HUMK.nun 576. maddesi uyarınca davalılar yararına tazminat takdiri gerektiğinden bu durum dikkate alınmıştır.
Açıklanan nedenler ve gerekçeler gözetildiğinde aşağıdaki hükmün kurulması yönünde bir sonuca varılmıştır
HÜKÜM : Yukarıda yazılı bulunan gerekçelerle;
1-HUMK.nun 573. maddesinin koşulları oluşmadığından davanın REDDİNE,
2-HUMK.nun 576/2. maddesi uyarınca her bir davalı için 500,00’er YTL. olmak üzere toplam 1000,00 YTL. Tazminatın davacıdan alınarak davalılara verilmesine,
3-Ret kararının eklentisi olarak HUMK.nun 576/2. maddesi gereğince 160,00 YTL. para cezasının davacıdan alınarak hazineye gelir kaydedilmesine,
4-Davacı aleyhine hükmedilen tazminat miktarı için 54,00 YTL. nisbi ilam harcı ile davanın reddi dolayısıyla alınması gereken 13,10 YTL. red karar harcı olmak üzere toplam 67,10 YTL. harcın peşin alınan 270,00 YTL’den mahsubu ile bakiye 202,90 YTL’nin istek halinde davacıya geri verilmesine,
5-Davacı tarafından yapılan yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına, .”dair oybirliği ile verilen 06.03.2007 gün ve 2006/6-2007/2 sayılı kararın Davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine, süresinde temyiz edildiğinin anlaşılmasından ve dosyadaki tüm kağıtların okunmasından sonra gereği düşünüldü:

  HUKUK GENEL KURULU KARARI

Yargıtay 4. Hukuk Dairesinin hükmüne yönelik temyiz itirazları incelendi:
Dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bilgi ve belgelere, daire kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, usul ve yasaya uygun olduğu tespit edilen Yargıtay 4. Hukuk Dairesinin ilk derece mahkemesi sıfatıyla verdiği kararın onanması gerekir.
SONUÇ: Davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile 4.Hukuk Dairesinin ilk derece mahkemesi sıfatıyla verdiği kararın yukarıda açıklanan nedenlerle ONANMASINA, aşagıda dökümü yazılı (54.00) YTL harcın temyiz edenden alınmasına, 26.09.2007 gününde oybirliği ile karar verildi.