MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ELATMANIN ÖNLENMESİ-YIKIM VE ECRİMİSİL


Taraflar arasında görülen elatmanın önlenmesi, kâl ve ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece davanın reddine ilişkin olarak verilen karar davacı vekili tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi ..."in raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;

-KARAR-

Davacı, maliki olduğu 11 parsel sayılı taşınmaza davalının araç yıkama binası ve otopark tesisi yaparak müdahalede bulunduğunu ileri sürerek taşınmaza yönelik elatmanın önlenmesine, muhdesatların yıkılmasına ve 6 yıl için 7.000,00TL ecrimisil bedeline hükmedilmesini istemiştir.
Davalı ... Feda, taraflar arasında kira akdi olduğunu beyan ederek davanın reddini savunmuştur.
Dahili davalı ... davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davanın reddine ilişkin verilen 11/09/2009 tarihli karar Dairece; “... dava değeri 40.-YTL"yi aşan (23.6.1996 gün ve 4146 sayılı Yasa uyarınca) sözleşmeler hakkında tanık dinlenilebilmesine olanak tanımayan HUMK.’nun 288.maddesi 21.7.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 Sayılı Yasanın 2/b maddesi ise değiştirilmiş ve tanıkla ispat yasağı 400.-YTL’nin üzerine yükseltilmiştir. Bu oran, 5219 ve 5236 Sayılı Yasalara göre yapılan katsayı artışı sonucu 2006 yılı itibari ile 430.-YTL, 2007 yılında 460.-YTL, 2008 yılında ise 490.-YTL olmuştur. Bu düzenlemeye göre, bu miktarın üzerindeki sözleşmeler hakkında tanık dinlenmesine olanak yoktur. Kira sözleşmesinin varlığı ancak, yazılı delille ispat edilebilir. Hemen belirtilmelidir ki, sözü edilen miktar, yıllık kira tutarına bakılarak belli edilir. Sözlü kira sözleşmesi kurulduğu yolundaki savunmanın, ilgilisine (davalıya yada davalılara) yemin teklif etme hakkı verebileceği; ayrıca HUMK.nun 292. ve 293.maddelerinde değinilen ayrıcalıklarında gözetilmesinin gerekeceği kuşkusuzdur...” gerekçesiyle bozulmuş, mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda davanın reddine karar verilmiştir.
./..


Dairece verilen bozma kararı üzerine davalı tarafından davacıya yemin teklif edilmiş, davacı da yemini eda ederek davalı ile aralarında kira ilişkisinin bulunmadığını bildirmiştir. Bu durumda davalının taşkın kısmı kullanmasının haklı ve geçerli bir nedene dayanmadığı saptandığına göre elatmanın önlenmesi, taşkın kısımda bulunan yapıların yıkımı ve ecrimisile hükmedilmesi gerekirken delillerin değerlendirilmesinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde karar verilmesi isabetsizdir.
Öte yandan; iddianın içeriği ve ileri sürülüş biçiminden, davanın taşınmaz malın aynına ilişkin olduğu ve konusunu oluşturan hakkın para ile değerlendirilmesinin mümkün bulunduğu; böyle bir davada, 1086 sayılı HUMK"nın 413. (HMK"nun m.120) ve 492 sayılı Harçlar Kanunu"nun 16. maddeleri uyarınca dava değerinin ve buna göre alınacak harcın, el atılan yerin ve yıkımı istenen şeyin değerleri toplamından ibaret olacağı kuşkusuzdur (4.3.1953 tarihli ve 10/2 sayılı İBK).
Dosya içeriği ve toplanan delillerden, davanın ecrimisil isteği bakımından harçlandırılarak açıldığı, elatmanın önlenmesi ve yıkım isteği yönünden dava dilekçesinde dava değeri gösterilmediği gibi yargılama sırasında keşfen dava konusu yer değeri saptanmadığı, elatmanın önlenmesi ve yıkım isteği bakımından harç ikmali yapılmadığı anlaşılmaktadır.
Bilindiği üzere, 492 sayılı Harçlar Kanunu, harcın alınmasını veya tamamlanmasını tarafların isteklerine bırakmayıp, anılan hususun mahkemece kendiliğinden gözetileceğini düzenlemiş ve buyurucu nitelikteki 32. maddesinde yargı işlemlerinden alınacak harçlar ödenmedikçe müteakip işlemlerin yapılamayacağını öngörmüştür.
Hâl böyle olunca, davada ileri sürülen isteklerden el atmanın önlenmesi ve yıkım isteği ile ilgili olarak keşfen saptanacak dava değeri üzerinden harcın alınması ve davacının teklif edilen yemini eda ettiği de gözetilerek bir karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu şekilde karar verilmesi doğru değildir.
Davacı vekilinin temyiz itirazı açıklanan nedenlerden ötürü yerindedir. Kabulüyle, hükmün (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK"un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 09.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.