Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Sanığın Fethiye 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 27/10/2011 tarihli 2011/274 esas ve 2011/898 sayılı kararı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkûmiyetine karar verildiği, bu kararın Dairemizin 15/10/2014 tarihli 2012/23774 esas ve 2014/10770 sayılı kararı ile bozulduğu, bozma sonrası Mahkemece daha önce tedavi ve denetimli serbestlik kararı verilen Muğla Sulh Ceza Mahkemesi"nin 2011/265 esas sayılı dosyasının istenildiği, bu davada verilen tedavi denetimli serbestlik kararının infazı sırasında yapılan testlerde uyuşturucu madde kullandığının tespit edilip, suç duyurusunda bulunulması üzerine Fethiye 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin temyiz incelemesine konu edilen 10 ay hapis cezası verildiği belirtilerek davanın reddine karar verildiğinin tespit edildiği, bunun üzerine Fethiye 5. Asliye Ceza Mahkemesi"nce 10/09/2015 tarihli 2014/618 esas ve 2015/418 sayılı karar ile Dairemizin bozma kararına direnildiği, bozma üzerine yapılan yargılama sonucu verilen 10/09/2015 tarihli hükmün sanık tarafından temyiz edilerek dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulu"na gönderildiği, 02/12/2016 tarihli 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 36. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 307. maddesi uyarınca, Yargıtay Ceza Genel Kurulu tarafından 07/12/2016 tarihli 2015/1134 esas 2016/1117 sayılı karar ile dosya Dairemize gönderildiğinden, direnme kararı üzerine verilen hükmün Dairemizce incelenmesinde zorunluluk bulunması, ayrıca direnme sonrası mahkemenin bozma ilamı gereğince araştırma yaptığı, eylemli olarak bozma ilamına uyduğu anlaşılmakla, yapılan incelemede;
Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçundan Muğla Sulh Ceza Mahkemesi tarafından 11/11/2010 tarihinde 2010/471 esas ve 2010/1059 karar sayılı kararı ile verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında sanığın ikinci kez aynı suçu işlediğinin anlaşılması karşısında; hükümden sonra 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca davanın düşmesine karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 24/03/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.