MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçu yönünden zamanaşımı süresi içinde işlem yapılması olanaklı kabul edilmiştir.
Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 03.02.2010 yerine 09.02.2010 olarak yazılması, mahalinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
I-Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçuna yönelik kurulan hükme ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık hakkında Posof Cumhuriyet Başsavcılığı"nca düzenlenen 16.02.2010 tarihli ve 2010/4 sayılı iddianamede sevk maddesi olarak 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 143, 116/4 maddeleri ile suç adı olarak hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarının gösterilmiş olması karşısında sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan yöntemince açılmış dava bulunduğu anlaşılmakla, tebliğnamede bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Sanığın cezasından 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesi ile artırım yapılmaması, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Hak yoksunluklarına hükmedilirken yanılgılı hüküm kurulmuş ise de, mahkumiyetin kanuni sonucu olarak infaz evresinde resen ve doğru olarak, TCK"nın 53. maddesinin 1 ila 3. fıkralarında öngörüldüğü biçimde uygulanması mümkün görüldüğünden ve Anayasa Mahkemesi"nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA,
II-Sanıklar ... ve ... haklarında hırsızlık suçlarına yönelik kurulan hükümlere ilişkin temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanıkların suç tarihinde mağdurun evinden çaldıkları cüzdanı içinden parayı aldıktan sonra mağdur ve eşine ait kimlik belgeleri bulunduğu halde attıkları yeri, sanık ...’ın kendiliğinden kolluğa müracaatı gösterdiğinin ve mağdura kısmi iadeyi sağladığının anlaşılmasına göre; mağdurun kısmi iade nedeni ile sanıkların cezalarından indirim yapılmasına muvafakat edip etmeyeceği sorulduktan sonra sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 168/1-4 maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılıp değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden eksik kovuşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3-Suçu birlikte işleyen sanıklardan neden oldukları yargılama giderlerinin “Ayrı ayrı” yerine, “Müteselsilen” alınmasına hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ile sanık ...’ın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye kısmen uygun kısmen aykırı olarak BOZULMASINA, 16.05.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.