....

Taraflar arasındaki kişisel eşyanın iadesi davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; tarafların boşandığını, davacının ortak konuttaki çeyiz eşyalarının davalıda kaldığın.... Mahkemesinin 2015/23 D.İş sayılı dosyası ile tespit yapıldığını, bilirkişi raporu ile tespit mahallinde bulunmayan 37 parça eşya bedelinin 2.905,00 TL, tespit mahallinde bulunan 36 parça eşya bedelinin ise 657,00 TL olarak belirlendiğini ileri sürerek, çeyiz eşyalarının aynen iadesine, aynen iadenin mümkün olmaması halinde toplam 3.562,00 TL bedelinin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı; tespite ve bilirkişi raporuna itiraz ettiğini, raporda belirtilen eşyaların kendisine ait olduğunu, 2 yıldan fazla süredir ortak yaşamın sonlandığını, tespit edilen eşyaların her evde bulunan zaruri ihtiyaçlar olduğunu, davacıya ait olduğunun ispat edilemeyeceğini belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Uyuşmazlık, çeyiz eşyalarının aynen iadesi, bunun mümkün olmaması halinde bedelinin tahsili istemine ilişkindir.
Türk Medeni Kanunu’nun 6. maddesi hükmü uyarınca kanunda aksine bir hüküm bulunmadıkça taraflardan her biri hakkını dayandırdığı olguların varlığını kanıtlamakla yükümlüdür. Gerek doktrinde, gerek Yargıtay içtihatlarında kabul edildiği üzere ispat yükü hayatın olağan akışına aykırı durumu iddia eden ya da savunmada bulunan kimseye düşer. Öte yandan ileri sürdüğü bir olaydan kendi yararına haklar çıkarmak isteyen kimsenin iddia ettiği olayları kanıtlaması gerekir.
.....
Somut olayda, davacı çeyiz eşyalarının kendisi tarafından alındığını ve davalı tarafta kaldığını, eşyaların değerinin ..... Mahkemesinin 2015/23 D.İş sayılı dosyasında alınan bilirkişi raporu ile 3.562,00 TL olarak belirlendiğini belirterek, eşyaların aynen iadesi, olmadığı takdirde bedelinin davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Bu bağlamda davacı kadın, dava konusu çeyiz eşyasının varlığını, kendisi tarafından alındığını ve bu eşyaların davalıda kaldığını ispat yükü altındadır. Davacının iddiasının ispatına yönelik olarak tanıkları dinlenmiş, davacı tanıkları dava dilekçesi eki listede belirtilen eşyaların doğru olduğunu, parası kendilerince ödenip alındığını, eşyaların geri alınmadığını beyan etmişlerdir.
Davalı tanıkları ise; duyuma dayalı beyanlarında, davacının eşyalarını evin yan girişinden götürdüğünü, bunu komşularının gördüğünü belirtmişlerdir.
Taraflar arasında..... sayılı dosyası üzerinden görülen boşanma davasında tanık olarak dinlenen davalının babası ... 02.04.2014 tarihli beyanında; "...oğlum evde uyurken davalı valizini toplamış gitmiş, o günden sonra bir araya gelmediler..davalı bir daha eve dönmedi" beyanında bulunmuştur. Bu durumda davacı, tanık beyanları ile tespit mahallinde bulunan çeyiz eşyalarını almadığını ispat etmiştir.
O halde mahkemece;...Mahkemesinin 2015/23 D.İş sayılı dosyası ile mahallinde bulunan çeyiz eşyalarının dava tarihi itibariyle değerinin uzman bilirkişi aracılığıyla belirlenmesi, bu kısım yönünden davanın kısmen kabulüne karar verilmesi gerekirken, davacının talep ettiği tüm çeyiz eşyaları yönünden davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün HUMK"nun 428. maddesi gereğince davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 04/10/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.

...