MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten öldürme, 6136 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : İskenderun 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 05/04/2018 gün ve 2017/79 esas, 2018/125 karar sayılı hükmü;
1- Sanık ... hakkında;
a) Kasten öldürme suçundan; TCK"nin 81, 53. maddeleri uyarınca müebbet hapis cezasıyla cezalandırılmasına ilişkin hükmün, sanık müdafii ile katılan vekilinin yasal süresi içinde istinafı üzerine, CMK"nin 280/1-a maddesi uyarınca istinaf başvurusunun esastan reddi,
b) Ruhsatsız silah taşıma suçundan;
6136 sayılı Kanunun 13/1; TCK"nin 52, 53. maddeleri uyarınca 1 yıl hapis ve 600.- TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına ilişkin hükmün, sanık müdafiinin yasal süresi içinde istinafı üzerine, CMK"nin 280/1-a maddesi uyarınca istinaf başvurusunun esastan reddi.
2- Sanık ... hakkında;
Kasten öldürme suçundan CMK"nin 223/2-e maddesi uyarınca beraatine ilişkin hükmün, katılan vekilinin yasal süresi içinde istinafı üzerine, CMK"nin 280/1-a maddesi uyarınca istinaf başvurusunun esastan reddi.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık ... hakkında; 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan kurulan hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin karar, 5271 sayılı CMK"nin 286/1-c maddesine göre temyiz edilemeyeceğinden, sanık müdafiinin temyiz talebinin bu suç yönünden aynı Kanunun 298/1. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir.
Sanık ... hakkında; maktul ..."ı kasten öldürme suçundan mahkumiyet, sanık ... hakkında maktulü kasten öldürme suçundan beraate dair hükümlere karşı yapılan istinaf başvurularının esastan reddi kararına yönelik Cumhuriyet savcısı, katılan vekili ve sanık ... müdafiinin temyiz istemlerine yönelik yapılan incelemede;
Sanık ... müdafiinin delillerin hatalı değerlendirildiğine, sübuta, haksız tahrik ve takdiri indirim uygulanması gerektiğine yönelen yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
1- Oluşa ve dosya kapsamına göre; olay tarihinde sanıklar ... ve ..."nun, Yeşiltepe köyünde hırsızlık için girdikleri evde fark edilmeleri sebebiyle kaçtıkları sırada köy muhtarı olan maktule hırsızlığa teşebbüs olayının haber verilmesi üzerine, maktulün olay yerine araçla hareket ettiği, maktulün yol kenarında saklanan sanıkları görmesi ve saklandıkları yerden çıkmaları için silahla havaya bir kez ateş etmesi üzerine, sanık ..."ın bulunduğu yerden çıkıp maktulün aracına sağ taraftan yaklaştığı esnada sanık ..."ın da aracın sol tarafından yaklaşarak maktule silahla ateş edip onu başından vurarak öldürdüğü olayda;
a) Sanık ..."ın, sanık ..."ın silahı olduğunu bildiği ve maktulün dikkatini diğer yöne çekmek suretiyle ..."ın eylemi gerçekleştirmesini kolaylaştırdığı, bu nedenle sanık ..."ın eylemine TCK"nin 39/2-c. maddesi anlamında yardım eden sıfatı ile iştirak ettiği, anılan Kanun maddesi delaleti ile cezalandırılması gerektiği gözetilmeden yanılgılı değerlendirme ile beraatine karar verilmesi,
b) Sanıkların hırsızlığa teşebbüs, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarının ortaya çıkmasını engellemek ve yakalanmamak amacıyla maktulü öldürdükleri, bu nedenle eylemlerinin 5237 sayılı TCK"nin 82/1-h. maddesinde düzenlenen "bir suçu gizlemek, delillerini ortadan kaldırmak veya yakalanmamak amacıyla kasten öldürme" suçunu oluşturduğu gözetilmeden, sanık ... hakkında suçun nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek kasten adam öldürme suçundan hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, Cumhuriyet savcısının ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin bu sebeplerden dolayı tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak BOZULMASINA, sanık ... bakımından aleyhe istinaf başvurusu bulunmaması sebebiyle CMK"nin 307/4. maddesi uyarınca sanığın ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkının korunmasına, aynı Kanunun 304/1. maddesi uyarınca dosyanın İskenderun 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 15.01.2020 gününde Üye ..."in, Ünal bakımından esastan ret kararı verilmesi yönündeki karşı oyu ve oy çokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY:

Maktul ...’ın öldürülmesi olayında, sanıklardan ...’nun mahkumiyetine, sanık ...’in ise maktulün sanık ... tarafından öldürülmesi olayının ani gelişen kastla işlendiği, her iki sanığın maktulün öldürülmesi öncesinde iştirak iradesinin bulunmadığı gerekçesi ile müsnet suçtan beraatine dair yerel mahkeme ve bu kararı aleyhe istinaf yolu ile inceleyip, sanık ...’ın kararına yönelen istinaf talebini esastan reddeden istinaf daire kararının gerekçelerinin doğru olduğunu düşündüğümden Dairemiz çoğunluğunun sanık ...’ın diğer sanık ...’ın eylemine yardım eden sıfatıyla iştirak ettiğine dair görüşüne katılmıyorum.
Şöyle ki;
Olayın tek görgü tanığı bu olay öncesinde işlenen hırsızlık suçunun bu dosya sanıklarıyla birlikte sanığı olan tanık ... olup olayın hemen sonrasında kollukta verdiği ifadede; hırsızlık yapmak için anlaştıklarını, kendisinin gözcü olduğunu, diğer iki sanığın bir eve girdiklerini, ev sahibi gelince üçününde kaçtığını, kendisinin diğer sanıklardan farklı bir bölgeye kaçtığını, o sırada bir aracın gelerek diğer iki sanığın bulunduğu yere farlarını tuttuğunu ve sanık ...’ın ayaklarının far ışığından görülmesi üzerine, araçtan bir el silah sıkıldığını duyunca kendisinin olay yerinde durmayıp farklı yöne doğru kaçtığını ve olayları görmediğini söylemiş, bu konuda ayrıntılı 2 sayfalık ifade vermiş olup bu ifadeden sonra aynı gün yine kollukta
ek ifade vereceğini söyleyerek tanık ... kollukta verdiği ikinci ifadesinde; bu kız silah sesi duyunca kaçtığına dair beyanını değiştirerek birinci silah sesi üzerine...’ın olay yerine gelen aracın bir tarafına, diğer sanık ...’ın da diğer tarafına yanaştığını söylemiştir. Yargıtay Dairemizde tanığın geliştirilen ek beyanına itibar ederek sanık ...’ı da diğer sanığın adam öldürme suçuna yardım ettiği kanaatiyle mahkumiyeti gerektiğinden bozma kararı vermiştir.
Ancak; Yargıtay 1. Ceza Dairemizde; sanıklar... ve...’ın, maktulü öldürme hususunda önceden bir anlaşmaya vardıklarını, birlikte hareket ettiklerini düşünmemiş, bu nedenle TCK.nin 39. md’den...’ın sorumluluğuna karar vermiştir.
Sanıkların hırsız olduğunu düşünen köy muhtarı olan maktulün aracıyla olay yerine gelmesi, olayın gece vakti gece karanlığında işlenmiş olması, sanıkların araçtan kendilerine 1 el ateş edilmesi üzerine tekrar araçdan ateş edilmesinin kuvvetle muhtemel olduğunu düşünecekleri, fiili böyle bir ortamda silahlı bir kişinin bulunduğu ve silah sıkılan araca doğru far ışıkları altında aracın her iki tarafına ayrı ayrı yönelerek hamle yapmalarının hayatın olağan akışına uygun olamayacağı, zira sanıkların kaçma imkanlarının olacağı, ancak oluş böyle kabul edilecek ise ve her iki sanık birlikte araca hamle yaptılar ise bunun her iki sanığın öldürme suçundan fikir ve eylem birlikteliği ile hareket etmeleri nedeniyle, sanık ...’ın da TCK.nin 37. md’den sorumlu tutulmasını gerektireceği kanaatindeyim.
Ancak; dosyada dinlenen tanık ...’in, olayın sıcağı sıcağına, olayın oluşunu görmediğine dair sanık ...’ın lehine olarak verdiği ilk ifadesinden her nedense vazgeçmesini makul bir nedenle izah edemediği bu hususun araştırılmadığı, kendisinin maktulün silah sıkmasından sonra oradan geriye doğru kaçmasının ve bir şey görmemesinin sanık ...’ın diğer sanık ...’a yardımcı olmak için maktulün aracına farklı yönlerden yaklaştıklarına dair geliştirilen ikinci beyanına göre daha lehe olduğu, sanıklar..., ... ve tanık ...’in, olay öncesindeki hırsızlık suçunu işlemek için fikir ve eylem birlikteliği içinde hareket ettikleri, bu birlikteliğin sonradan gelişen olaylar ve ani kastla işlenen öldürme suçunu kapsamadığını, sanık ...’dan olduğu söylenen adam öldürmeye yardım etme iradesini ve eylemini gösterir delilin sonradan sanık ... aleyhine geliştirilen aleyhe bir beyan olduğu, şüpheden sanık yararlanır ilkesinin sanık ... hakkında uygulanmasının zorunlu olduğunu düşündüğümden, sanık ...’ın müsnet suçtan beraatine karar verilmesi gerektiği kanaati ile çoğunluk görüşüne muhalifim.