MAHKEMESİ :Ağır ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, 6136 sayılı Kanuna muhalefet.
HÜKÜM : TCK.nun 81, 35/2, 62. maddeleri uyarınca 12 yıl hapis cezası,
6136 sayılı Yasanın 13/1, TCK.nun 62, 53, 58. maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 80.TL adli para cezası.


TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık ... hakkında; 6136 sayılı Yasaya muhalafet suçundan kurulan hükümde, 6136 sayılı Yasanın 13/1. maddesi uyarınca asgari olarak 30 gün adli para cezasıyla cezalandırılması yerine, temel cezanın 5 gün adli para cezası olarak belirlenerek sonuçta 500.TL adli para cezası yerine, 80.TL adli para cezasına hükmedilmek suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’ın mağdur ... ..’ye yönelik kasten öldürmeye teşebbüs ve 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebeplerin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ... ve sanık ... müdafiinin, eksik incelemeye, sübuta yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK""nun 150, 234 ve

239. maddeleri gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan yargılama gideri olarak tahsiline karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi, kanuna aykırı ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK"nun 322. maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasındaki "578.TL olan zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınarak Hazineye irad kaydına"’ ilişkin kısmın hüküm fıkrasından çıkarılmasına,
Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama kanuna aykırı ise de, aleyhe temyiz bulunmaması hususu da gözetilerek bu aykırılıklar yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK"nun 322. maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasının mahsus bölümünün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükümlerin, tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 20/12/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.