Danıştay 10. Daire 1991/3906 Esas 1993/1760 Karar Sayılı İlamı

Daire : ONUNCU DAİRE
Karar Yılı : 1993
Karar No : 1760
Esas Yılı : 1991
Esas No : 3906
Karar Tarihi : 03/05/993

1- 5434 SAYILI YASANIN 39/İ MADDESİ GEREĞİ EMEKLİYE AYRILMA İSTEĞİNDE BULUNAN DAVACININ, ONAY TARİHİNDEN ÖNCE BU İSTEĞİNDEN VAZGEÇEBİLECEĞİ,
2- YILLIK İZNİ BİTİMİNDE EMEKLİYE AYRILMA İSTEĞİNE KARŞIN DAVACININ İZİN KULLANAMADAN EMEKLİYE SEVKİNDE HUKUKA AYKIRILIK BULUNMADIĞI HK.
Davacının, emeklilik işleminin ertelenmesi yolundaki dilekçesine karşın, emekliye sevk edilmesine ilişkin işlemin iptali istemiyle açtığı dava sonunda; ... İdare Mahkemesince 657 sayılı Yasanın 187.maddesinde, devlet memurlarının emeklilik hallerinde sahip oldukları haklarının emeklilik yasalarıyla düzenleneceğinin hükme bağlandığı, 5434 sayılı Yasanın 2898 sayılı Yasayla değişik 39/i maddesindeyse fiili hizmet süreleri 25 yılı ve yaşları 50 yı dolduran erkek iştirakçilere istekleri üzerine emekli aylığı bağlanabileceğinin öngörüldüğü, bu hükümlere göre emeklilik isteminin kabulüne ilişkin "onay" dan önceki bir tarihte bu istemden vazgeçmesi mümkün olan davacının onay tarihinden önce böyle bir istemde bulunmayıp, 16.1.1989-15.2.1989 tarihlerinde kullanacağı yıllık iznini müteakip emekliye ayrılma isteğinde bulunmasına karşın izne ilişkin yanıtın geç gelmesi nedeniyle iznini kullanamadığından bahisle emeklilik tarihinin ertelenmesini istediği, bu isteğin kabulünün idarenin takdir yetkisi içinde olduğu, kaldı ki bu başvurunun onay tarihi olan 8.2.1989 da kayda geçen dilekçeyle yapılması karşısında bu istemin değerlendirilmemiş olmasının da doğal olduğu, 27.2.1989 tarihinde tebliğ olunan onaydan sonra 2.3.1989 tarihli dilekçeyle yapılan vazgeçme başvurusunun da incelenmesi olanağı olmadığı, bu itibarla da işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Davacı, anılan mahkemenin … tarih ve … sayılı kararının temyizen incelenip bozulmasını istemektedir.
İdare ve Vergi Mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunun 3622 sayılı Kanun ile değişik 49.maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür.
Bozulması istenen karar, usul ve hukuka uygun olup dilekçede ileri sürülen temyiz sebepleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmediğinden temyiz isteminin reddi ile bozulması istenen kararın onanmasına karar verildi.

AZLIK OYU:
Dava, iznini müteakip emekliye ayrılma isteminde bulunan ancak iznini kullanamadığından bahisle emeklilik işleminin ertelenmesi yolunda başvuruda bulunduğu halde bu istemi kabul edilmeyen davacının emekliye sevk edilmesine ilişkin işlemin iptali istemiyle açılmıştır.
5434 sayılı Yasanın 2898 sayılı Yasayla değişik 39.maddesinin (i) fıkrasında, fiili hizmet süreleri 25 yılı ve yaşları 50'yi dolduran erkek iştirakçilerin istekleri üzerine emekli aylığı bağlanabileceği kuralı getirilmiştir.
Olayda ise davacının 26.12.1988 tarihli dilekçesiyle 16 Ocak 1989 15 Şubat 1989 tarihlerinde kullanacağı yıllık iznini müteakip 16 Şubat 1989 tarihi itibariyle emekliye ayrılma isteğinde bulunduğu, ancak iznine ilişkin yazının kendisine 3 Şubat 1989 tarihinde tebliğ olunmasından dolayı davacının yıllık iznini kullanamadan 8.2.1989 tarihli "olur"la emekliye sevkedildiği ve akabinde de ilişiğinin kesildiği anlaşılmaktadır.
Yukarıda deyinilen madde hükmünde belirtilen hallerde ilgilinin isteği üzerine emekli aylığı bağlanacağı hükme bağlandığına göre, iznini müteakip emekliye ayrılma isteğinde bulunan, isteğinin özü, yıllık iznini kullanmak, bu iznini kullanımının arkasından da emekliye ayrılmak olan davacının, izninin kullandırılmadan emekliye sevkedilmesinde hukuka ve hakkaniyet kurullarına uyarlık bulunmamaktadır.
Öte yandan davacının 7.2.1989 tarihli olup, 8.2.1989 tarihinde kayda geçen dilekçesiyle de iznini kullanamadığından dolayı emekliliğin ertelenmesi isteğinde bulunarak asıl irade ve isteğinin iznini müteakip emekliye ayrılma isteği olduğu açıkça anlaşılmaktadır.
Açıklanan nedenlerle, hukuka aykırı olan dava konusu işlemin iptali gerektiği, bu itibarla da davanın reddi yolundaki temyize konu kararın bu yönden bozulması gerektiği görüşüyle çoğunluk kararına katılmıyorum.