MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Davacı vekili, müvekkili işçinin fark ücret, fark ikramiye ve fark sosyal hak alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kabulüne dair verilen karar, Dairemizin 23/10/2014 tarihli ilamıyla, dava konusu edilen alacakların davacı tarafça belirlenebilir nitelikte olduğu ve dolayısıyla belirsiz alacak davası açılmasında hukuki yarar bulunmadığı gerekçesiyle, davanın usulden reddine karar verilmesi gerekliliğiyle bozulmuştur.
Mahkemenin 10/02/2015 tarihli ve 2015/77 esas, 2015/67 karar sayılı kararıyla, bozma kararına karşı direnilerek davanın kabulüne karar verilmiştir.
Direnme kararının davalı vekilince temyizi üzerine, Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 22/06/2016 tarihli ve 2016/22-939 esas, 2016/836 karar sayılı kararıyla, Özel Dairenin hukuki yarar yokluğuna ilişkin bozmasına karşı, Yerel Mahkemenin direnmesinin yerinde olduğu; ne var ki Özel Dairenin bozma nedenine göre, davanın esasına yönelik diğer temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın Özel Daireye gönderilmesi gerektiği açıklanarak, dosyanın Dairemize gönderilmesine oyçokluğuyla karar verilmiştir. Dava dosyasının Dairemize gönderilmesi üzerine, Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun kararı doğrultusunda, davanın esasına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi neticesinde, Dairemizin 28/12/2017 tarihli ve 2016/28648 esas, 2017/31205 karar sayılı kararıyla, İlk Derece Mahkemesinin 10/02/2015 tarihli ve 2015/77 esas, 2015/67 karar sayılı kararının ONANMASINA karar verilmiştir.
Davalı vekilince kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu"nun 8. maddesi hükmünce iş mahkemelerinin kararlarına ilişkin Yargıtay kararlarına karşı karar düzeltme istenemeyeceğinden, davalı vekilinin dilekçesinin REDDİNE, 05/06/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.