MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : Rize 2. Asliye Hukuk Mahkemesi (Tüketici Mah. sıf.)

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 10/09/2014 gününde verilen dilekçe ile trafik kazası sonucu yaralanma nedeniyle maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 14/11/2017 günlü karara karşı davacı ve davalı vekillerinin istinaf başvurusu üzerine yapılan incelemede; davalı vekilinin istinaf başvurusunun reddine, davacı vekilinin istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile Rize 2. ASHM"nin 2014/564 esas 2017/757 karar sayılı hükmünün kaldırılmasına, yeniden hüküm tesisi ile davanın kısmen kabulüne dair verilen 23/12/2020 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
-K A R A R-
Davacı vekili; müvekkilinin olay tarihinde davaya konu kaza öncesinde başka bir trafik kazası geçirdiğini, bu kazada hafif bir şekilde yaralandığını Hopa Devlet Hastanesi"ndeki ilk tedavisinin ardından kontrol amaçlı Rize Devlet Hastanesi"ne ambulansla sevk edildiğini, ambulans yolda seyir halinde iken yoldan çıkarak takla attığını, bu şekilde tek taraflı trafik kazasının meydana geldiğini, davaya konu ambulansın ...’na bağlı Arhavi Devlet Hastanesi adına kayıtlı olduğunu, davalı ..."nın araç işleten olarak sorumlu olduğunu, kaza neticesinde müvekkilinin ağır yaralandığını, Rize Devlet Hastanesi"nin 17/09/2013 tarihli engelli sağlık kurulu raporunda müvekkilinin maluliyet oranının %69 olarak belirlendiğini, müvekkilinin kazadan önce Şar İnşaat Sanayi ve Ticaret A.Ş"de çalışmakta iken kazanın sebep olduğu maluliyeti nedeniyle işini yapamaz hale geldiğini ve işten ayrılmak zorunda kaldığını, müvekkilinin kaza tarihi itibariyle şirketten aldığı aylık maaşın 1.450,00 TL olduğunu, buna ek olarak adi ortak olduğu şirketten de gelir elde ettiğini belirterek fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla 5.000,00 TL sürekli iş göremezlik tazminatı, 1.000,00 TL geçici iş göremezlik tazminatı, işten çıkarılmak zorunda kalmasından dolayı mahrum kaldığı kazanç kaybı ve diğer maddi zararlarının karşılığı olarak da 200,00 TL maddi tazminatın olay tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, yargılama sırasında sürekli iş göremezlik tazminatı için 96.495 TL, geçici iş görmezlik tazminatı için 7.878 TL olmak üzere toplam maddi tazminat talebini 104.373 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı vekili; davacının talep ettiği tazminat sebebi ile tazminata konu zarar arasında illiyet bağı bulunmadığını, müvekkilinin ve davadışı ambulans şoförünün kazada herhangi bir kusuru bulunmadığını belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
İlk Derece Mahkemesince, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, davanın kısmen kabulü ile; sürekli iş göremezlikten kaynaklanan 386.689,00 TL ve geçici iş göremezlikten kaynaklanan 13.638,00 TL tazminattan ... Sigorta şirketinin ve SGK"nın ödemiş olduğu toplam 310.659,94 TL"nin mahsubu ile, bakiye kalan 89.667,00 TL tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş, karara karşı davacı vekili ve davalı vekilinin istinaf yoluna başvurması üzerine Bölge Adliye Mahkemesi’nce davalı vekilinin istinaf başvurusunun reddine, Rize 2. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 14/11/2017 tarih 2014/564 E - 2017/757 K sayılı kararına karşı, davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile HMK"nun 353(1)-b-2 maddesi gereğince hükmün 2.paragrafının karar yerinden çıkartılıp yerine "sürekli iş göremezlikten kaynaklanan 96.495,00 TLnin kaza tarihi olan 05/12/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesi" ibaresinin yine hükmün 6.paragrafında yazılı "9.923,36 TL" ibaresinin yerine "10.430,00TL" ibaresinin yazılmasına karar verilmiş, Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiş, davacı tarafın temyiz talebinin reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi’nce verilen 10/04/2018 günlü ek karar davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Dairemizin 16/09/2020 gün 2020/1916 E- 2020/2803 K sayılı ilamı ile ek kararın kaldırılmasına karar verilerek asıl kararın temyiz incelemesine geçilmiş olup, temyize konu Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi’nin 16/02/2018 tarih ve 2018/328-590 sayılı kararında davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nun 353/1-b,2 maddesi uyarınca kabul edildiği, ancak yeniden hüküm tesis edilmediği, ilk derece mahkemesinin kararında geçen bir kısım rakamların düzeltilmesi ile yetinildiği, harç ve yargılama giderleri ile ilgili olarak ise herhangi bir hüküm kurulmadığı, kararın HMK’nun 353/1-b,2 ve 359/2. maddelerindeki düzenlemeye aykırı olduğu gibi HMK sistematiğinde sadece Yargıtay’a tanınan kararın yalnız yanlış kısımlarının düzeltilmesine ilişkin yetkinin (HMK 370/2) istinaf mahkemesince de kullanılması anlamına geleceği, bu durumun usul ve yasaya aykırı olduğu gerekçesiyle bölge adliye mahkemesinin kararının bozulmasına, bozma nedenine göre tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Dairemiz bozma ilamı doğrultusunda Bölge Adliye Mahkemesince verilen yeni kararda, davalının istinaf isteminin esastan reddine, davacının istinaf isteminin kısmen kabulü ile, Rize 2. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 14/11/2017 tarih 2014/564E - 2017/757K sayılı sayılı hükmünün kaldırılmasına, yeniden hüküm tesisi ile davanın kısmen kabulü ile sürekli iş göremezlikten kaynaklanan 96.495,00 TL"nin kaza tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş, Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle HMK 355. maddesindeki kamu düzenine aykırılık halleri resen gözetilmek üzere istinaf incelemesinin, istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılacağı kuralına uygun biçimde inceleme yapılıp karar verilmiş olmasına, dava şartları, delillerin toplanması ve hukukun uygulanması bakımından da hükmün bozulmasını gerektirir bir neden bulunmamasına göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, trafik kazası sonucu yaralanma nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir.
Dava, taksirle yaralamadan kaynaklanan cismani zarara dayalı maddi tazminat istemine ilişkindir. Davacı vekili, müvekkilinin kaza tarihinde Şar İnşaat Sanayi ve Ticaret A.Ş.’de çalışmakta iken kazanın sebep olduğu maluliyeti nedeniyle işten ayrılmak zorunda kaldığını,
../...

müvekkilinin kaza tarihi itibariyle bu şirketten aldığı aylık maaşın net 1.450,00 TL olduğunu, yargılama devam ederken müvekkilinin 27/03/2015 tarihinde sakatlık kadrosundan yararlanarak Rize İMKB Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi"nde kadrolu öğretmen olarak atandığını, bu görevi dolayısıyla müvekkilinin aldığı maaşın 3.305,06 TL olduğunu, müvekkilinin görev yaptığı okul idaresi tarafından verilen maaş bordrosu, özlük bilgi kartına ilişkin 903 sayılı ilgili belgeyi, 21/12/2015 tarihli dilekçe ile birlikte dosyaya ibraz ettiklerini belirtmiş, davaya konu tazminat hesabında 27/03/2015 tarihinden itibaren müvekkilinin öğretmen olarak çalıştığı iş neticesinde elde ettiği gelir üzerinden hesap yapılması gerektiğini iddia etmiştir.
Dosyanın incelenmesinde; davacının talep edebileceği geçici ve sürekli iş göremezlik tazminatının belirlenmesi amacı ile bilirkişiden rapor alındığı, alınan raporda davacının kaza tarihi itibariyle asgari ücretin 1,95 katına tekabül eden 1.450,00 TL tutarında gelir elde ettiği kabul edilerek tazminat hesabı yapıldığı, davacının söz konusu rapora itiraz ettiği, mahkemece bu rapor hükme esas alınarak davanın kısmen kabulüne karar verildiği anlaşılmıştır.
Gerçek zarar miktarı; hak sahibinin olay tarihindeki bakiye ömrü esas alınarak aktif ve pasif dönemde elde edeceği kazançlar toplamından oluşmaktadır. Dosya kapsamına göre davacının kaza tarihinde çalıştığı şirkette 1.450 TL gelir elde ettiği, bu gelirin asgari ücretin 1,95 katı kadar olduğu, 27/03/2015 tarihinde sakatlık kadrosundan yararlanarak Rize İMKB Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi"nde kadrolu öğretmen olarak atandığını, davacının bu işten aldığı maaşın ise 3.305,06 TL olduğu anlaşılmıştır.
Şu durumda; geçici ve sürekli iş göremezlik tazminatı hesabında, kaza tarihinden davacının kadrolu öğretmen olarak atandığı 27/03/2015 tarihine kadar davacının kaza tarihinde elde ettiği asgari ücretin 1,95 katına tekabül eden 1.450,00 TL tutarındaki gelire göre, 27/03/2015 tarihinden sonra ise davacının yeni atandığı işten elde ettiği 3.305,06 TL tutarındaki gelir dikkate alınmak suretiyle davacının talep edebileceği geçici ve sürekli iş göremezlik tazminatının belirlenmesi için bilirkişiden ek rapor alınarak oluşacak sonuca göre karar verilmek üzere kararın bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle; temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının HMK 371. maddesi gereğince BOZULMASINA, (1) nolu bentte açıklanan nedenle davalının diğer temyiz itirazlarının reddine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine ve 492 Sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davalıdan harç alınmamasına, 02/06/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.